De Partij voor de Dieren: zogezegd “geen vlees en geen vis”?

Lastig geval, die Partij voor de Dieren.
Ze loopt nu al weer wat jaartjes mee in de Nederlandse politiek, is een blijvertje gebleken en heeft bij de laatste verkiezingen, landelijk en regionaal, zelfs wat opgang gemaakt. Wat op zichzelf niet verbazingwekkend is, want wie eerlijk is, moet toegeven, dat haar centrale thema, het dierenwelzijn, iets is, waar niemand met enig hart en geweten in principe tegen kán zijn.

In princípe. Want anders roept het, althans bij mij, al snel associaties op met nog maar kort geleden zéér bevlogen wereld-verbeteraarstertje Anne-Fleur Dekker, die in dat bewuste stadium haar critici verwonderd vroeg: “Wat is er tegen een gróene Aarde?”

Op zichzelf niets: De kneep zit ‘m in de methodes van Links om dat doel te bewerkstelligen en de grenzen, die ze daarbij denken te kunnen overschrijden. – Enfin, daar is Anne-Fleur inmiddels zelf ook achter.

Maar de Partij voor de Dieren dus: Bij hun aantreden in, ik meen, 2006, weet ik nog goed, dat mijn eerste gedachte was: “Partij voor de Dieren? Hoe moet je dat opvatten? Stel: deze partij krijgt regerings-verantwoordelijkheid en er dient zich een noodsituatie aan – oorlog of zo. Neemt hij dan alléén, of in elk geval op de eerste plaats, maatregelen, die in het belang zijn van de díeren…?”
En dat mag dan wat kort door de bocht lijken, of tenminste een gedachte, die hooguit aanleiding geeft voor melig gegrinnik, maar niettemin blijkt hij bij nadere beschouwing door anderen te worden gedeeld:

In 2011 schreef Willem Melching, historicus, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam reeds deze nogal zwartgallige analyse over de PvdD http://www.opiniestukken.nl/opiniestukken/artikel/53/Partij-voor-de-Dieren-wolf-in-schaapskleren en anderhalf jaar later, in 2013, voegde hij er dit aan toe: http://www.opiniestukken.nl/opiniestukken/artikel/482/Heeft-de-Partij-voor-de-Dieren-ook-mensenvrienden. Dat tweede stuk verwees expliciet naar het artikel van een collega-publicist, Herman Gallée, tevens voorzitter van de PvdD afdeling Friesland http://www.opiniestukken.nl/opiniestukken/artikel/480/Een-dagelijkse-Holocaust-voor-Nederlands-vee , zoals zich laat denken níet instemmend.

De teneur van beide stukken van Melching behelsde, kort samengevat,het volgende:
Al is dierenliefde op zichzelf nog zo prijzenswaardig, men kan er, zoals met alles, in doorslaan. En daarvan is sprake, zodra men het dier op minstens gelijke – zo niet hogere – voet gaat zetten, als de mens, want wat dáár voor leed uit kan voortkomen, heeft de recente geschiedenis ons wel geleerd!

En ik moet zeggen: Ik ben geneigd, het daarmee eens te zijn:
Ik kan mezelf een redelijk goede dierenvriendin noemen; vooral op de gedomesticeerde diersoorten ben ik dol, – en trouwens van mening dat àlle diersoorten goed behandeld dienen te worden, dus bijvoorbeeld absoluut niet onverdoofd mogen worden geslacht; dat het er in een noodsituatie op aankomt, als het even kan behalve de mens, ook het dier in veiligheid te brengen, maar in díe volgorde en niet andersom: Het dier zo’n beetje te beschouwen als een soort onbevlekt “opperwezen” ten opzichte van de mens, die, omdat hij gezien moet worden als de veroorzaker van alle ellende, automatisch minder respect en consideratie zou verdienen dan het dier, gaat mij persoonlijk te ver.

En dat is, wat er gebeurt, als men specifiek voor het welzijn van het díer een PARTIJ gaat oprichten!

Volkert van der Graaf zat min of meer op die lijn: Hij, de veganist, schroomde niet om een hem onwelgevallige politicus – een mens – om het leven te brengen.
Hitler – ook hem haalt Melching trouwens aan als voorbeeld – was vegetariër en onmiskenbaar een groot dierenliefhebber, maar zag er tegelijkertijd geen been in, om miljoenen mensen, waaronder vijf miljoen Joden, de dood in te jagen.
Alles, waar té voor staat, pakt verkeerd uit; daar kan men gevoeglijk vanuit gaan. Ook hiermee.

En dan dringt zich daarnaast tegelijkertijd nóg een vraag op: Waarom laat zo’n uitgesproken dierenwelzijnspartij zich niet kritischer uit over de Islám?

Omdat hij zich uiteindelijk, net als bijvoorbeeld GroenLinks, een progressieve milieupartij voelt, die Israël-kritisch dient te zijn en níet Islam-Kritisch?
Mogelijk. Enerzijds zie je ze daar best voor aan.

Alleen is dan in dit éne geval die plotselinge lankmoedigheid wel bijzonder opvallend: De PvdD spreidt het nota bene ten toon jegens zo ongeveer de grootste dierenmishandelaars, die er op deze aardbodem te vinden zijn – en dat zelfs nog afgezien van dat onverdoofde slachten!

En nu zul je zien, dat er weer de één of andere “Koran-kenner” opstaat, die kan aantonen, dat er in soera zo-en-zoveel, daar-en-daar wel degelijk wordt gesproken van “respect voor het dier blablabla” maar we weten inmiddels immers, hoe dat er in de praktijk uitziet:

Hetzelfde wordt in een andere soera zo-en-zoveel over vrouwen beweerd: óók dat “respect”. Jammer alleen, dat het een totaal andere betekenis heeft, dan die wij in het westen er aan geven.
Dus, PvdD, waar blijven jullie, wat dit betreft? Ik kan dat niet rijmen, en ook weer wèl, zoals hierboven uiteengezet.

Ja, goed, jullie houden, evenals de PVV en het FvD, onverkort vast aan dat algehele verbod op onverdoofd slachten, maar, anders dan bij in ieder geval de PVV, kan daar ook nog iets anders aan ten grondslag liggen:

Aangezien jullie, zij het ook besmuikt, van tijd tot tijd laten merken, niet Islam- maar wel Israël-kritisch te zijn, kan dat mooie verbod van jullie evengoed gericht zijn tegen het Jódendom, tenminste het orthodoxe deel ervan. Zo scharrel je tenslotte toch weer keurig overal doorheen, nietwaar?

Nee, men kan er lang of kort over praten, maar met die Partij voor de Dieren heb ik alles bij elkaar toch echt geen voeling.

Dierenwelzijn kan men ook bevorderen, zoals de PVV het doet: In de juiste proporties, met een gezonde dosis alertheid en geleid door een vakkundige en tegelijkertijd pragmatische dieren-specialist -Dion Graus- zodat Het Dier ervan verzekerd kan zijn, dat het krijgt, wat hem toekomt; niet meer, maar ook zéker niet minder.

Laten we het er maar op houden, dat dat de PvdD niet gegeven is, doordat ze in veel dingen te sterk op GroenLinks lijkt: Een partij van milieufreaks, dus van Hemelfietsers.

Door: Theresa Geissler.