Door: Michael Dunkel *)
Slechts wie tegenwoordig buiten de algemene norm valt, heeft een kans.
– Mijn geheel persoonlijke mening –
‘Ja, wat doe je als smerige normalo dan ook überhaupt hier’, lijkt de opvatting te zijn in de media en in links Duitsland- evenals in de hele westerse wereld.
Toen Klaus Wowereit decennia geleden uit de kast kwam met “en dat is zo ook goed” kreeg hij instemming en adhesie, ook al waren zijn politieke prestaties uiteindelijk eerder matig.
Westerwelle en Jens Spahn hadden- en hebben niets te vrezen en vele entertainers en acteurs kunnen ermee leven, dat ze nu eenmaal andere seksuele richtingen prefereren.
Niettemin krijg ik tegnwoordig meer dan ooit de indruk, dat, als ze zich met alles meer bizar zouden gedragen, hun succes groter zou zijn en meer geaccepteerd, zowel door de media als door de linkse opvattingen. Wanneer Alice Weidel een veer in haar achterste zou steken en met blauwe haren zou gaan rondlopen, Jens Spahn zich zou presenteren in een roze kostuum, zouden ze gegarandeerd de aandacht en bewondering van de media hebben, ongeacht welke van hun inzichten ‘juist’ zouden zijn. Precies dat houd ik voor verkeerd.
Het schijnt metterdaad zo te zijn, dat, als je helemaal normaal bent, een conservatief denken als levensweg prefereert, klassieke kostuums draagt, zonder meteen kleinburgerlijk te zijn, je niet langer aandacht in het politieke spectrum krijgt en van de media al helemaal niet.
Sheef tot elke prijs, schel tot het pijnlijk wordt is gewenst, en de nieuwe normaliteit heet tegenwoordig “anders”.
Het is hier nu niet bepaald aan de orde, zichzelf te moeten verstoppen, of zichzelf te onderdrukken, maar: niet de individuele levenswijze tot norm te verheffen, en alle andere levenswijzen te stigmatiseren als verouderd of zelfs als racistisch.
Als iemand alleen maar de beste kansen krijgt om te worden gehoord,omdat hij zwart, islamitisch en ook nog homo is, zet men toch echt de hele wereld op z’n kop.
Als het de tendens wordt, “normaal”leven, gezin, vrouw en kinderen, terzijde te schuiven en te vervangen door excentrieke levenswijzen, brengt men een zo nieuwe discriminatie tot stand.
De discriminatie van de levenswijze, die heeft gezorgd voor het voortbestaan van de samenleving en die dit hopelijk ook blijft doen.
Wat ik bij dergelijke activiteiten door de westerse wereld buitengewoon gevaarlijk vind, zijn de delen van de wereld, die dit gedrag met ontzetting aanzien, en er dienovereenkomstig op reageren.
Het is in mijn ogen geen toeval, dat juist in onze tijd de Emir van Brunei de doodstraf voor homoseksuelen eist.
Wie met breekijzers aan de gang wil om een bestaand huis te renoveren, zou zich niet moeten verbazen,als het doorde rabiate manier van veranderen in elkaar stort en ter tenslotte alleen nog maar schroot overblijft, waar er toch sprake was van renovatie.
*) Michael Dunkel is Rijnlander, plyglotter, liberaal-conservatief scribent en schrijft voor conservo.
Door: Michael Dunkel.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2019/04/05/ach-du-bist-nicht-schwarz-schwul-muslimisch-transsexuell-oder-behindert/
Theresa's visie 