Parasieten

Door: George Berben.

De huidige toestand in Nederland wordt er niet beter op. Dat is dan ook de reden dat een minderheid binnen onze bevolking zich letterlijk en figuurlijk vastbijt in deze situatie en er vooral alles aan doet deze situatie zo te houden. Deze minderheid in onze maatschappij noem ik de parasieten.

Bron Wikipedia: Een parasiet is een organisme of een virus dat zich ten koste van een ander organisme waarmee hij samenleeft, de gastheer, in stand houdt en vermenigvuldigt.
Het is niet onmogelijk dat de gastheer hieraan ten onder gaat.

Deze parasieten bevinden zich voornamelijk in elitaire kringen, maar vooral binnen de organen, instellingen en organisaties van de Overheid.
Het zijn die parasieten die het best gedijen op de wantoestanden veroorzaakt door fatale,soms zelfs opzettelijke blunders en fouten van de machthebbers in de politiek,maar ook binnen de bankierswereld en de captains of industrie.

We weten inmiddels allemaal dat de kabinetten Rutte,maar ook al andere kabinetten lang daarvoor, de leugen als waarheid heeft ingevoerd.
Het toedekken van misdrijven of mistoestanden waarvoor de Overheid verantwoordelijk of medeverantwoordelijk was en is, houdt deze parasieten in leven. Immers: als deze parasieten geen voedingsbodem of gastheer vinden sterven ze,dus zorgen zij ervoor, dat de voedingsbodem of gastheren voorradig blijven. Dat doen zij door heel geniepig er toe bij te dragen dat wan- en mistoestanden in onze maatschappij blijven bestaan.
Talloze malen worden wij geconfronteerd met het falen van de Overheid op cruciale zaken waarbij de burger slachtoffer wordt van bedrog ,leugens, corruptie en het achterhouden van feiten die burgers blijkbaar niet mogen weten. Ook niet als deze feiten een gevaar kunnen betekenen voor hun leven of gezondheid.

Kabinetsleden en politici,die zo graag, vooral voor verkiezingen,de burgers willen benaderen houden hun kiezen stijf op elkaar en streken van “lekken” als er berichten naar buiten komen die voor de burger “geheim” moesten blijven.
Het in stand houden van mis – wantoestanden heeft er toe geleid dat burgers in dit land niet meer volkomen veilig zijn. Criminelen, zoals terroristen, verkrachters, moordenaars, kinder – vrouwenhandelaren ,gevaarlijke pedoseksuelen lopen vrij rond.
In de drugs en kinderporno handel loopt Nederland voorop en gevaarlijke pedoseksuelen kunnen ongehinderd, ook al zijn zij al eens veroordeeld,vrij reizen naar de diverse “kinderparadijzen”.

Maanden, zelfs jaren duurt het voordat er politieke beslissingen worden genomen om tal van dit soort misdrijven in kaart te brengen en te bestrijden. Hoe moeilijk is om de privacy van zware criminelen ondergeschikt te maken aan de veiligheid van de burger, wiens privacy door deze Overheid steeds vaker wordt beknot. Hoe moeilijk moet het zijn om een uitreisverbod voor criminele pedoseksuelen in te voeren.
We weten allemaal dat het land verlaten voor een vliegvakantie niet gaat lukken als de Marechaussee op Schiphol constateert dat er nog een boete openstaat of er mogelijk nog een celstraf moet worden uitgezeten voor een niet betaalde boete.
Talloze keren worden ministers of staatssecretarissen in het parlement op het matje geroepen als er weer iets gruwelijk mis gaat waarbij dodelijke slachtoffers vallen, gewoon door blunders en fouten die voorkomen hadden kunnen worden.
De zaak Anne Faber, heeft dit nog een duidelijk gemaakt,maar hoeveel anderen, wiernamen al in de vergetelheid zijn geraakt bij het grote publiek gingen haar voor?
Zaken van meisjes en kinderen die nu als Cold cases te boek staan.

Het hoofd van Minister Dekker werd niet geëist door het parlementaire volkje,maar ook geen woord over maatregelen tegen hen die al jaren deze fouten maken, waarbij een duidelijk wijzende vinger naar de Rechterlijke macht en het OM geen betoog hoeft.
Duizenden mensen in dit land kregen of krijgen te maken met een Overheid die wegkijkt, liegt en niet open is naar burgers toe als deze onrecht is aangedaan.
Wij burgers dienen te leven naar de Wetten en regels die ons worden opgelegd door een Overheid die gewoon wetten en regels terzijde schuift als dat in hun belang is. Dat noemt men in Den Haag democratie!!
Daar waar zware criminelen een dikke wijsvinger opsteken naar de Overheid, Justitie en rechterlijke macht wordt slachtoffers van deze criminelen een mes in de rug gestoken. Ze mogen het zelf uitzoeken en de hulp die criminelen wordt aangeboden, mag men zelf Zoeken en betalen!

Dan komen ook weer de Overheid parasieten om de hoek kijken. Als bepaalde zaken
waar burgers slachtoffer van zijn geworden teveel uit de hand zijn gelopen worden er onderzoekscommissie ingesteld om “de onderste steen boven te halen”
In deze commissies, zoals ook bij het seksueel misbruik,zitten academisch geschoolde mensen die tegen een riant maandsalaris de ernst van de zaak moeten onderzoeken en mogen bepalen, of slachtoffers van (geweld)misdrijven recht hebben op een schadevergoeding. Ook in dit soort gevallen gaat het om regeltjes en niet om de menselijke maat.
Als men als Overheid echt de strijd wilt voeren tegen criminaliteit, mis en wantoestanden in de maatschappij had men deze commissies niet nodig, waarbij deskundigen een dik belegde boterham verdienen aan het onrecht en leed van slachtoffers.

In de afgelopen jaren van mijn strijd, maar zeker ook die van anderen, door de media in het nieuws gebracht, staat één ding als een paal boven water:
Onze Overheid die als een goed huisvader voor het land en inwoners dient zorg te dragen, is wel de laatste om fouten toe te geven. Ernstige fouten en blunders die mensenlevens hebben gekost of mensen fysiek en psychisch tot wanhoop hebben gedreven.
Als uiteindelijk de leugen weer waarheid wordt en de Overheid excuses moet maken, de betrokken burgers /slachtoffers in ere moeten hersteld en/of een schadevergoeding dient te worden betaald, komt de financiële parasiet om de hoek kijken en probeert men als Overheid daar onderuit te komen. In strijd met de Grondwet worden slachtoffers uitgesloten doordat er een leeftijdsgrens wordt bepaald of een grens, waarbij het fysieke/psychisch geweld of et seksuele misdrijf verjaard wordt verklaard,alsof het nooit heeft plaatsgevonden.
Die burgers die in het verleden geen aangifte durfden te doen uit angst voor hun daders, die burgers die van Justitie of politie te horen kregen dat hun aangifte niet werd opgenomen,
gewoon omdat men aan deze misdrijven geen prioriteit wenste te geven, zijn de slachtoffers van de parasieten. De nog steeds vrijlopende daders worden ook nog eens beschermd door deze parasieten.

Wat te denken van een minister van Justitie die Wettelijk wil regelen dat rechters geen taakstraffen meer kunnen opleggen aan hen, die politieagenten en hulpverleners hebben bedreigd, maar voor lief neemt dat criminelen die andere mensen, waaronder kinderen in gevaar brengen of hun leven verwoesten er met een taakstrafje vanaf komen.?
Een Overheid, die het leven en de veiligheid van burgers geen prioriteit geeft, niet krachtdadig de criminaliteit wenst te bestrijden en al het oude in stand laat, voorziet de parasieten in deze maatschappij van een geweldig uitgebreide voedingsbodem.

We kunnen wachten op het volgende debat in het parlement als er weer slachtoffers vallen.
Waarna politici “geschokt”zullen zijn en “lering gaan trekken uit het gebeurde”.

In dit land wordt niet eens de put gedempt als de kalveren verdronken zijn!

George Berben