Door: Michael Dunkel*)
Mensenrechten – het zou moeten zijn: mensen- en dierenrechten.
Geheel daargelaten, dat de humaniteit klaarblijkelijk een luxe schijnt te zijn van de rijke samenleving en in feite steeds alleen maar ideologisch aan de oppervlakte treedt als het in het betreffende concept past – waar blijven de alomvattende rechten voor dieren?
Wanneer ik zie, hoe dieren worden gekweld en mishandeld, hoe mensen de meest perfide praktijken uitdenken om dieren te onderdrukken, dan ben ik per omgaande weer voor de doodstraf.
Dagelijks worden er de zogeheten mensenrechten geëist, waaraan, waar het werkelijk nodig zou zijn, nooit de hand wordt gehouden. Dagelijks worden er evenzeer dieren het slachtoffer van menselijke monsters, die hun zieke psyche uitleven, ongestraft en onopgemerkt in de wereldwijde jungle van menselijk-perverse gruwelijkheden. Al het decennialang gepraktiseerde gezwets over humaniteit in de strafvoltrekking, relativerend goedpraten van stoornissen en slechte jeugd heeft een verkeerde tolerantie omhoog gehouden, die op überhaupt geen enkel gebied heilzaam gebleken is.
Het handjevol mensen, dat na humane vonnissen z’n leven gebeterd heeft, kan op geen enkele manier verhullen, dat wij wereldwijd een brute intermenselijke strijd beleven.
Het kan niet verhullen, dat op de hele wereld dieren van allerlei soort door middel van de meest monsterlijke praktijken worden gedood en verwond, verminkt en gekwetst.
Net als kinderen of andere hulpeloze mensen.
Op deze wereld schijnt niets, maar dan ook helemaal niets meer humaan te zijn. Het is een tot farce gedegradeers begrip geworden, dat nog slechts als speelbal van de politiek betekenis heeft. Alleen nog wordt gebruikt,als een staat of andere machten hun wil er door wensen te drukken.
Voor het overige kreperen zowel mensen als dieren op de wereld ellendig, en niemand, die zich er aan stoort.
Wie er wauwelt over mensenrechten en het eerlijk zou menen, die zou er alles, werkelijk alles aan moeten doen, om daar ook dierenrechten in mee te nemen en elk vergrijp daartegen eerlijk en hard te bestraffen.
Nu, na een decennialang falen van de humaniteit en decennialange liberale gerechtigheid, zie ik nog maar één lucratief middel. Ook als er al duizend maal werd gezegd, dat de doodstraf geen oplossing en afschrikwekkend middel zou zijn.
Ik zie de doodstraf als enige weg om mensen, die totaal geen respect voor andere levens hebben, aan de samenleving te onttrekken. Een mensen- en dierenmoordenaar minder is nog steeds beter dan een menselijk verwaarloosd wezen, dat wij jarenlang in onze maatschappij dulden.
Ik ben me er ten zeerste van bewust, dat dit harde woorden zijn, maar ze worden van dag tot dag gepaster, als men de rotzooi in de wereld aanschouwt en de dagelijkse machteloze reacties er op, die geen reacties zijn.
*) Michael Dunkel is Rijnlander, polyglotter, liberaal-conservatief scribent en schrijft voor conservo.
Door: Michael Dunkel.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2019/04/29/wenn-die-humanitaet-seit-jahrzehnten-klaeglich-versagt/
Theresa's visie 