Door: David Berger.
De schrijfster van de volgende tekst, Petra D., is sinds 17 jaar lerares in Noordrijn-Westfalen en deelneemster aan ‘Initiatief aan de basis voor migranten en vluchtelingen. In verband hiermee dient nog eens op het belangrijke congres te worden gewezen, dat het verdienstelijke Initiatief op 4 september in Berlijn organiseert https://basisinitiative.wordpress.com/2019/07/11/ex-muslim-konferenz-4-9-2019-berlin-der-islam-friedliebende-religion-oder-repressive-weltanschauung-initiative-an-der-basis/.
In 2002, toen ik begon met lesgeven, hadden de klassen maar weinig islamitische leerlingen. Nu, 17 jaar later, maken ze hier in NRW ruim tweederde van de klassen uit, in sommige basisschoolklassen zit vaak nog maar een handjevol kinderen, die niet het islamitische geloof hebben.
Door mijn beroepsmatige biografie heb ik bij verschillende schooltypes gewerkt: Basisscholen, scholengemeenschappen, opleidingsscholen, beroepscolleges, wat mij een welhaast unieke kijk op de situatie op de scholen heeft gegeven. En voor zeer veel niet-islamitische leerlingen is die situatie onverdraaglijk, hoe dan ook op z’n minst moeilijk geworden.
Steeds heviger (afransel-) aanvallen
Niet alleen, omdat er steeds hevige (afransel-) aanvallen tegen hen plaatsvinden, die als berichten in de media opduiken, maar ook omdat dagelijkse treiterijen, minachting en minstens buitensluiting voor hen op school vaak de dagelijkse gang van zaken geworden zijn. Het erge hieraan is, dat dit niet tot onderwerp wordt gemaakt.
“Het is verbijsterend, dat niemand schijnt op te merken, dat voor niet-islamitische leerlingen op vele scholen de situatie allaang is veranderd en bij het verzoek om tolerantie nu een volkomen nieuwe minderheid inbegrepen moet worden: De groep van niet-islamitische leerlingen op onze scholen.”
Op de scholen wordt vaak over tolerantie gesproken. Er is sprake van onderrichts-eenheden en maatregelen, die culturele competentie moeten stimuleren. Er vallen uitspraken, zoals dat andere mensen zonder vooroordeel tegemoet gekomen moeten worden en andere culturen moeten worden gerespecteerd. Maar deze uitspraken zijn losse flodders geworden. Noch islamitische leerlingen nemen ze serieus, omdat ze weten, dat hun tolerantie in veel gevallen reeds vanwege hun religie haar grenzen snel heeft bereikt, noch worden ze door niet-islamitische leerlingen serieus genomen, die hebben ondervonden, dat het verzoek om tolerantie op de één of andere maniet altijd de Islam en Moslims betreft.
Het is verbijsterend, dat niemand schijnt op te merken, dat voor niet-islamitische leerlingen op vele scholen de situatie allang is veranderd en bij het verzoek om tolerantie nu een volkomen nieuwe minderheid inbegrepen moet worden: De groep van niet-islamitische leerlingen op onze scholen.
Het Moslim-zijn voor vele scholieren de belangrijkste factor geworden
Dat dit zo is, ligt hieraan, dat de verbondenheid met de religie voor veel islamitische scholieren de vaak belangrijkste factor is geworden, volgens welke anderen worden beoordeeld. Halverwege de jaren na 2010 viel het mij voor de eerste keer op, dat de Islam voor de scholieren een nieuwe waarde betekende. Islamitische scholieren weigerden plotseling, de gelijkwaardigheid van alle religies te erkennen en reageerden heftig, als iemand de Islam bekritiseerde.
Discussies over de gelijkberechtiging tussen man en vrouw of verwijzingen naar de grondwet eindigden met de vreselijkste beledigingen naar mede-leerlingen toe en met het opeisen van respect.
Deze ontwikkeling is naar mijn mening het gevolg van twee belangrijke factoren:
1. In veel islamitische gezinnen wordt bijna uitsluitend gekeken naar Turkse en Arabische zenders, die in hun stemmingmakerij tegen westerse staten en andere religies niet bepaald kinderachtig zijn.
2. De nationalistischer wordende politiek in Turkije, die de Blut-und-Boden-mentaliteit verder aanwakkerde, evenals Erdogans oproep, om je als Moslim in Duitsland niets te laten welgevallen. Zijn oproep tot geboorten-jihad en de erkenning, tot een sterk groeiende groep in de samenleving te behoren, droegen eveneens bij aan de versterking van het zelfbewustzijn.
Het belangrijkste doel: “school zonder racisme” te worden
Later kwam er dan nog een andere factor bij: De vluchtelingencrisis van 2015 en de daarmee samenhangende toevloed van ca. 1,5 miljoen mensen van het islamitische geloof. In het bijzonder scholen troefden elkaar af met activiteiten om maar een “school zonder racisme” te zijn. De publieke opinie eiste ongereflecteerd, de Islam te accepteren. Niet de meest onbenullige comedy-show, die er nog mee wegkwam zonder waarschuwing voor (Islam-) racisme.
De niet-islamitische scholieren begrepen de boodschap: Moslims en de Islam golden als heilig, veranderingen op de scholen dienden te worden geslikt.
Welke veranderingen vonden er voor hen plaats?
Verder lezen in het Duits: https://wp.me/paweNU-j1
Door: David Berger.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://philosophia-perennis.com/2019/08/28/fuer-viele-nicht-muslimische-schueler-unertraeglich-eine-lehrerin-aus-nrw-packt-aus/
Theresa's visie 