Door: Rob Meyer.
Had onlangs een zeer boeiende discussie met een kennis.
Het handelde over het thema ‘vluchtelingen hier of daar helpen?’
Het mag inmiddels als algemeen feit bekend zijn dat met name het linkse segment van de samenleving (GL, D’66) vóor het hier naar toe halen is van vluchtelingen om ze hier een‘beter’ bestaan te kunnen bieden.
Op zich een zeer humaan streven, dat wel.
Yasser Klaver propageerde destijds om 70.000 extra migranten op te gaan nemen, desnoods ze met een vliegtuig ophalen.
Getuigt toch van een enorme betrokkenheid?
Een aantal fanatieke linkse goedmensen charteren een busje om naar Griekenland te rijden met de bedoeling om een paar vluchtelingen op te gaan halen.
Hoeveel humaner kun je wezen?
Er worden grote bedragen gestort op Giro 555 en dat soort gulzige trechters.
Maar een realistisch mens ziet dat wel een beetje anders.
Van het geld dat voor veel van die ‘arme’ Afrikanen wordt opgehaald middels Goede Doelen Organisaties, bereikt nauwelijks een fractie de mensen zelf.
Op mijn speerpunt ‘om dan zelf naar Afrika te gaan en de mensen aldaar de helpende hand te bieden’ kreeg ik een interessant weerwoord.
‘Ja, maar als veel GroenLinksers vertrekken, dan zitten daar ook veel gestudeerden en vakmensen tussen. Die zijn we dan wel kwijt!’
Ik moest even nadenken en kwam tot de volglende conclusie:
Zou het zo kunnen zijn dat er evenveel, zo niet meer ‘rechtse’ vaklui en wetenschappers zijn, die werkeloos geworden zijn omdat hun plek binnen de samenleving onmogelijk werd gemaakt door de linkse dictatuur?
En als die door linkse vakmensen en wetenschappers bezette vacatures vrij komen, zouden dan die rechtse wetenschappers en vaklui dan niet graag die vacatures weer willen opvullen?
Onderwijs.
Ik hoorde onlangs van een voormalige onderwijskracht dat die gestopt was met lesgeven, niet omdat die dat niet meer leuk vond, maar omdat de ‘linkse stank’ binnen het huidige onderwijsklimaat niet meer te harden was.
Als nu een aantal linkse onderwijskrachten vertrekken naar Afrika om daar het volk te helpen een beter bestaan op te bouwen, dan zou het zomaar kunnen dat er meer thuiszittende leerkrachten wel weer interesse zouden krijgen om hun oude vak op te gaan pakken?
‘Ja, maar we moeten een signaal afgeven aan de Overheid, want die moet dat aanpakken…’
Dat gaat niet werken, want diezelfde Overheid doet er niets aan, geïnstrueerd als ze zijn door een onderliggende strategie van ‘verdeel en heers’.
Om op de politiek te vertrouwen moet je wel een geweldige dromer zijn.
De enige oplossing zie ik komen vanuit de individu zelf: je losweken van de kudde en een eigen pad creëren. Dat zal de kudde verzwakken, er worden nieuwe wegen aangeboord en dàt, alleen dàt is het enige signaal dat wij kunnen afgeven aan de Overheid.
Conclusie: wil je helpen, ben je betrokken met arme landen en de aldaar wonende volkeren?
Ga daar dan naartoe en zorg dat je ze daar helpt.
Neem een zakje met het geld mee, dat je anders in die corrupte draaikolk van die Goede Doelen clubs zou hebben gestort, om je eigen geweten te sussen (meestal), en steek je handen uit de mouwen.
En ga nu niet zeggen ‘Ja, maar wij hebben het hier zo goed, daar moeten we niet zo over mekkeren, want in veel andere landen hebben ze het veel slechter.’
Dat is een heel sluwe manier om criticasters de mond te snoeren.
Ik heb gezegd.
Rob Meyer 30 augustus 2019.