Door: Michael van Laack
Er zijn mensen, die je eenvoudigweg niet mag: Buren, collega’s op het werk of tijdgenoten, waarvoor je om de meest uiteenlopende redenen geen greintje sympathie over hebt. Ook in de politiek waren door alle tijden heen velen niet onbesmet, zijn publiek of privé zwaar aangevallen. Maar minimum-standaards zijn hierbij steeds aangehouden. Tenminste in democratische landen.
Toestanden op de vloer van de Rijksdag zoals in de maanden voor de Machtigingswet?
Wat ik echter vanmorgen in “Der Welt” moest lezen over de weigering van vele afgevaardigden der “gevestigde partijen” om “Goedemorgen” of “Goedendag!” te wensen of minstens een “Hallo” over de lippen te krijgen…
Nee, een verrassing is het niet echt, maar het geeft toch een duidelijker beeld van zekere proporties. Al enkele maanden geleden hoorde ik van twee Berlijnse AfD-politici – een parlementslid en een lid van het Huis van Afgevaardigden), dat er meerdere keren op de gangen voor hen op de grond werd gespuwd, als er zich geen (bewakings-)camera’s en geen onpartijdige getuigen in de buurt bevonden…
Het openlijk zichtbare verificeert het beweerde, niet-openbaar zichtbare gebaar.
Nu ja, bewezen worden kan dat niet. Maar of iemand zich in een privégesprek over iets dergelijks uitlaat om het slachtoffer uit te hangen?
Nauwelijks denkbaar, temeer wij immers ook in het openbaar zien, hoe er in het Parlement met de vertegenwoordigers van de AfD wordt omgegaan, met welke schimpscheuten als “bruine flessengeest”, via “Fascist”, tot aan “racist” hun leden nagenoeg zonder uitzondering worden getorpedeerd; en hoe ze principieel discours wordt geweigerd; hoe er in het commissie-werk wordt buitengesloten, partijvoorstellen niet vanwege de inhoud, maar uit principe worden afgewezen; toegestane functies vanwege het vage begrip gewetensvrjheid worden geweigerd door hen, die zich bij andere vraagstukken maar al te graag verstoppen achter het begrip “fractiedwang”.
GOEDE MORGEN, DUITSLAND!
Deze groet schrijf ik als administrateur van de Facebooksite van ons blog elke dag boven mijn eerste bericht. Dat is niet louter vriendelijkheid (vanzelfsprekend ook) en geen losse flodder, maar vanzelfsprekendheid, een “minimum-standaard” in de omgang met elkaar. En de groet komt vanuit het hart: Iedereen wens ik een “goedemorgen”! Alleen al het idee, iemand een “slechte morgen!” te wensen of stilletjes voor me heen een “Zal me een r..zorg zijn, hoe het met jullie gaat! Als je mijn bijdragen maar liket” eruit te gooien…
Vanzelfsprekend is het een virtuele, tot de brede massa gerichte groet, die iedereen betreft. Niets persoonlijks. Toch zou ik evenmin op het idee komen om het “Goede morgen” te laten volgen door: “Deze groet geldt niet voor de Linksen, de Groenen, migranten resp. leden van de BVD en van de regering, die mogelijk meelezen!”
Slechte herinneringen
Ook in het echte leven groet ik iedereen (en daaronder bevinden zich er enkelen, die ik niet buitengewoon waardeer), omdat dat eenvoudigweg behoort bij het omgaan met elkaar. Omdat dat eventueel ook een opstapje kan zijn naar een gesprek. Uit een simpel “Hallo!” kan zich ook een “Hallo, hoe gaat het?” ontwikkelen, misschien zelfs de afspraak, eens “samen een koffie te gaan drinken”. Echter… de groet te weigeren toont meer als welke discoursweigering dan ook, de minachting voor de ander. Dat is on-christelijk en ook niet humanistisch, dat is alleen maar a-sociaal….dwaas, armzalig!
Zichzelf de groet te ontzeggen aan (tegenover) je naaste… wel, De HJ-leiders hebben hun kids ook “aangeraden”,Joden niet te groeten! Maar ik wil geen vergeliking maken met de Nazi’s, anders komen de moralistische wijsvingers er weer aan! Hoogstwaarschijnlijk ook – zo al niet primair – die van de groet-weigeraars!
PS: Ook op ons telegram-kanaal wordt u ’s morgens vriendelijk begroet: Word nu hier lid!: https://t.me/davidbergerpp
Door: Michael van Laack.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://philosophia-perennis.com/2019/11/26/ich-bin-anstaendig-aufrecht-demokratisch-deshalb-gruesse-ich-keinen-afdler/
Theresa's visie 