Door: Ramin Peymani
Het is nu nog maar een kleine stap naar de heksenverbrandingen. Openbare schandpalen en maatschappelijke tribunalen zijn allang terug. Alles komt op de één of andere manier terug. Een gastbijdrage van Ramin Peymani.
Alras was hij uit de mediatheek verdwenen, de song waarmee de WDR een hele generatie door een kinderkoor liet beledigen. Kort na Kerstmis had de politiek-correcte zender de video, waarin een groep kleine meisjes vol enthousiasme de volgende drempel van het klimaat-totalitarisme trotseerde, online geplaatst.
“Mijn Oma is een milieu-zwijn/milieuverpester”, kwetterden de kleintjes op de melodie van het bekende kinderlied “Meine Oma fährt im Hühnerstall Motorrad”. Overweldigend was de daaropvolgende opwinding over de ook op WDR-radio ten gehore gebrachte smaad. En aldus zag de redactie zich gedwongen, de song onverwijld naar het digitale Nirwana te sturen. Maar Internet vergeet niets. De goedmenschelijke ontsporing is uiteraard ook verder present, evenzeer in de hoofden van toeschouwers en toehoorders, als in beveiligde online-archieven. Vooral echter is het narratief, dat oudere mensen milieu-zondaars en daarmee “zwijnen” zijn, vast in de hoofden van de misbruikte kinderen verankerd. De woedende protesten van de burgers becommentarieerde een zekere Danny Hollek met de twitter-verwijzing: “Jullie Oma was geen milieu-zwijn. Klopt. Zij was een Nazi-zwijn.”
Dit leverde de zender een volgende shitstorm op, laat toch zien, wiens geesteskind een deel van de Duitse journalisten is. Want Hollek is niet zomaar een linkse extremist, die zijn zieke geest op twitter te kijk zet, maar redacteur van WDR. Op de Internet-site van het magazine “Aktuelle Stunde”wordt een aanhoudingsbevel tegen hem uitgevaardigd. Enkele online-media zouden in hun navorsingen zelfs verbindingen met de Noordrijns-Westfaalse ANTIFA-scene hebben gevonden.
Linkse totalitairen benutten autoriteit en reikwijdte van hun hoedanigheid als journalist, om over andersdenkenden heen te vallen en ze zwart te maken.
Holleks bekladding van de nagedachtenis der gestorvenen en zijn aan miljoenen burgers gerichte belediging tonen weer eens aan, met wie wij veelvuldig te maken hebben, als wij de goedmenschelijke omroep inschakelen: Met linkse totalitairen, die de autoriteit en reikwijdte van hun hoedanigheid als journalist benutten om over andersdenkenden heen te vallen en ze zwart te maken. Voor twitter is een dergelijke hetze niets, wat dringend maatregelen behoeft. Het sociale netwerk zette aan allen, die de tweet daar hadden gemeld, laconiek uiteen, dat hij niet in ging tegen de richtlijnen. En strafbaar is hij waarschijnlijk ook niet. Dat weten mensen als Hollek natuurlijk. Zij zitten zonder meer aan de veilige kant, daar ze steun in de rug hebben van de zendermacht, en so wie so van de grote schare aan zelfverklaarde goedmenschen.
Want Hollek hitst het liefste op tegen rechts; daarop rusten in Duitsland bijna geen taboes en hoogst zelden juridisch ongemak. Daar, waar het toch eens benauwd wordt,behelpt men zich met de verklaring, dat het ging om “satire”, zoals de WDR het verbijsterde publiek wilde wijsmaken. Hoe geloofwaardig het intussen gevolgde excuus van de verantwoordelijke programamakers is, moet eenieder maar voor zichzelf bepalen. Feit is echter, dat het steeds bij vroegere dictaturen behoorde, volksopvoeding te bedrijven door middel van theaterstukken en films. Artiesten waren vaak de eerste helpers van totalitaire regimes. Het is door de bank genomen op zijn plaats, met betrekking hiertoe waakzaam te zijn en kritisch afstand te nemen van regerenden, istituties en leidende media. De WDR zou er niettemin goed aan gedaan hebben, persoonlijke consequenties te trekken, teneinde duidelijk te maken waar voor extreem-linksen als Hollek de grenzen liggen.
De kindergarnizoenen van de ecologisten zijn het massa-product van een reeds in de voorschoolse leeftijd beginnende indoctrinatie.
De volledig in de soep gelopen WDR-actie ter ondersteuning van de klimaat-hype is koren op de molen van al degenen, die de goedmenschelijke zender zonder meer zien als een qua structuur en financiering niet meer houdbaar relict uit de 20ste Eeuw. Kort voor het bekendmaken van de volgende bijdrage-verhoging toont de grootste landelijke gevestigde zender, de ARD, hoe maatschappij-schadelijk onze miljarden-tarieven worden besteed. Eens te meer wordt duidelijk, dat de openlijk-rechtschapen zender in Duitsland als politiek machtsinstrument dient. De links-groene her-opvoeders hebben zich hierbij allang de kinderen toegeëigend, zoals alle totalitaire ideologieën dit doen.
De kindergarnizoenen van de ecologisten zijn het massa-product van een reeds in de voorschoolse leeftijd beginnende indoctrinatie, met TV-programma’s voor de jongsten, die linkse en groene dogma’s in de hoofdjes van de onmondigen hameren, met KDV-opvoedsters die daarin met omnitolerante knuffelpedagogiek een groot aandeel in hebben, dat de “generatie Z” aan de onrechtmatigheden des levens dreigt te bezwijken, en met leerkrachten, die de ecologische en socialistische heilsleer vast in het leerplan verankeren. Reeds de millennials, die thans bij ons binnendringen op de redacties als Relotius en Hollek, hebben niets anders meer leren kennen dan de haat tegen iedereen, die het links-groene narratief afwijst. Zij houden datgene, wat ze in hun media-bubbel waarnemen, voor de waarheid. Vooral houden ze elkeen, die deze schijnbare waarheid in twijfel trekt, voor een ketter. Het is nog maar een kleine stap naar de heksenverbrandingen. Openbare schandpaal en maatschappelijke tribunalen zijn allang terug. Alles komt op de één of andere manier terug.
Door: Ramin Peymani.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://philosophia-perennis.com/2019/12/30/grosseltern-als-klimakiller-die-oekologisten-hetzen-kinder-gegen-senioren-auf/
Theresa's visie 