Door: Renate Sandvoss*)
Duitsland, het land van de dichters en denkers – ooit was dat zo!
Onder het voorwendsel, dat een gevaarlijk virus-epidemie ons land en ons leven bedreigt, staat men op het punt, ons stap voor stap al datgene af te nemen, wat voor ons het leven waard maakt om gelééfd te worden. Volgens Merkel en Co. zullen er deze zomer geen grote manifestaties plaatsvinden. Opera, operette, musical, theater, voordrachten, cabaret, liederen-avonden, big-bands, schlagerfestivals, concerten van grote meester-componisten, Irish Folk, rockconcerten, bioscoop, ja, nog niet eens de “grote” Roland Kaiser mag voorlopig in ons land een podium betreden.
De borden, die zogezegd de wereld aankondigen, blijven in het vervolg leeg.
Want Woensdag (15.4.20) kondigde de Duitse regering ter indamming van de “Corona-pandemie” een fundamenteel verbod af op grote manifestaties tot minstens 31 augustus 2020. Ook “het liefste kind van de Duitser”, het voetbal, mag nog slechts plaatsvinden zónder enthousiast publiek. Eigenlijk ondenkbaar! Een bewijs daarvan liet de Wintersport reeds zien, die zonder publiek ijziger en stiller was dan het voorgaande jaar.
Kunst brengt kleur en vreugde in ons leven
Concerten en festivals herinneren wij ons nog vele jaren lang. Literaire lezingen kunnen vormend, verrijkend zijn. Zelfs een meeslepende jazz-happening op een marktplein ter gelegenheid van een wijn- of stadfeest bezielt en maakt vrolijk. Dat alles doet ons bepaalde zorgen vergeten, en ik ben van mening, dat het het leven waard maakt, om gelééfd te worden.
Velen zullen zeggen, dat dit Corona-virus het leven van ons allemaal bedreigt en dat er daarom alles aan moet worden gedaan om ons te beschermen. Maar een ietwat gewijzigde vorm van het Corona-virus bestaat al sinds vele jaren, bekend als Influenza (griep). Elk jaar zijn daar duizenden aan gestorven, ja, in 2017/2018 zelfs ca. 25.000 Duitse staatsburgers. Niemand van ons heeft daar toen van gehoord. Het werd allemaal stil en rustig aanvaard, zonder zelfs met de ogen te knipperen.
“Aanstaand horrorscenario”
in 2013 kwam bij de Duitse regering een waarschuwing binnen, die een “aanstaand horrorscenario” reeds doornam. Geen reactie van de kanselier en haar gevolg. Maar nu scheen het juiste tijdstip te zijn aangebroken, om ons burgers gedwee te maken:
Focus berichtte over een geheim document van de regering, waarin werd opgeroepen, zoveel mogelijk paniek bij de bevolking te veroorzaken.
Angst maakt de mensen murw, zodat ze alles met zich laten doen. Ze laten zich wekenlang opsluiten. En als ze vervolgens weer de vrije lucht mogen inademen, zijn ze zo opgelucht, dat ze graag afzien van het hele onderhoudende programma, dat de mensen vreugde verschaft. Hoofdzaak is, dat er genoeg toiletpapier, meel, pasta – en alcohol is.
En wat moeten de free-lance kunstenaars en kunstenaressen, wier opdrachten teniet gaan, nu doen? Heel eenvoudig, zij ontvangen geen bureaucratische hulp van Bond en deelstaten, maar komen in de malaise terecht.
Ik ben schilderes, illustratrice, schrijfster en heb vele jaren aan theater gedaan. Ik ben door en door artieste. Mijn man is musicus in hart en nieren. Wij en al onze vrienden in de kunst willen ons leven terug. Van de kunst kan GEEN afstand worden gedaan, mevrouw Merkel! Kunst en cultuur zijn de lafenis voor de geest – in ieder geval voor mensen met empathie!
*) Renate Sandvoss is schilderes en illustratrice, alsook sinds vele jaren schrijfster bij Journalistenwatch en conservo.
Door: Renate Sandvoss.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2020/04/17/kunst-ist-nicht-verzichtbar-frau-merkel/
Theresa's visie 