Door: Klaus Hildebrandt
Open brief aan mevrouw Angela Merkel
angela.merkel@cdu.de zowel als angela.merkel@wk.bundestag.de
(gebaseerd op: https://deref-web.de/mail/client/C22GVna6yKI/dereferrer/?redirectUrl=https%3A%2F%2Funser-mitteleuropa.com%2Furlaubsgruesse-aus-paris%2F)
(Link a. u. b. kopiëren en invoegen in browser!)
Zeer geachte Mevrouw de Bondskanselier Angela Merkel (CDU),
Hoogstwaarschijnlijk kunt u zich nog deze video https://www.youtube.com/watch?v=uTMfc-2yyY0&feature=youtu.be met uw lofzang op de democratie en de persvrijheid nog herinneren. Het is goed, dat u zich dit onderwerp eigen heeft gemaakt. Allemaal juist, wat u erover zei, maar hoe ziet het er feitelijk hier uit?
Ja, het gaat om de persvrijheid, een speciale vorm van vrijheid, waarvan er momenteel in Duitsland – geheel in tegenspraak met uw hartstochtelijke verzekeringen en vermaningen in de video – niet veel meer over is. Gisteren nog werden van mij wederom twee mails gecensureerd en bij de meeste ontvangers niet bezorgd, wat absoluut ingaat tegen het door u geciteerde Artikel 5 GG. Daarnaast kon er van “haat en hetze” toch überhaupt geen sprake zijn. Hoe kunt u een lofzang houden op de persvrijheid in D. en zeggen dat die er in de DDR niet geweest is, als u aldaar toch zelf actief heeft meegewerkt aan de beeldvorming resp. onderdrukking en als secretaris van de FDJ zogezegd van tijd tot tijd zelfs de verantwoordelijkheid had voor propaganda ( en agitatie) https://www.n-tv.de/politik/Nichts-verheimlicht-nicht-alles-erzaehlt-article10631536.html ?
Te uwer informatie en ter verduidelijking van mijn kritiek sluit ik hierbij een van twee (gecensureerde) brieven in (zie hieronder), namelijk die aan Prof. Jörg Meuthen van de AfD, die mogelijk reeds vanwege zijn daarin geciteerde interviews met de Neue Züricher Zeitung niet aan de geadresseerden is verzonden. Wat is er zo verwerpelijk aan, dat het niet aan politiek-geïnteresseerde burgers zou mogen versturen, als er het volgende jaar toch parlementsverkiezingen op stapel staan en de burger zich bijtijds op de hoogte zou moeten stellen van het bestaande partijenspectrum? Is er tegenwoordig al genoeg reden voor censuur, als men niet langer jubelend de houding van de regering ondersteunt?
Dergelijke overwegingen waren ons hier in het westen vroeger volkomen vreemd.
Als de mensen hier in een “democratische dictatuur”, zoals de DDR vroeger immers was, vurig verlangen naar persvrijheid en die uiteindelijk door succesvol strijden hebben verkregen, dan kan ik dat begrijpen. Maar dat burgers omgekeerd in een democratie, zoals wij in het westen immers meer dan vele decennialang hadden en op waarde wisten te schatten, nu plotseling verlangen naar de censuur en alles van staatswege zomaar accepteren en goedkeuren, houd ik voor uitgesloten en wereldvreemd. De waarheid laat zich niet onderdrukken!
En burgers ontwikkelen snel eigen mechanismes en communiceren, wat in het bijzonder geldt voor de omgang met de politiek. Ze zullen altijd wegen vinden om, indien nodig, ook weer terug te grijpen op de postduif en de Pony-Expres, hetzij in D. of in de VS, in Parijs of in Kinsjasa, hetzij in Bagdad, Pjongtsjang of in Ankara, want het streven naar vrijheid van meningsuiting, waartoe ook de persvrijheid behoort, lijkt alle mensen op de wereld in dezelfde mate in de genen te zijn meegegeven, en dit zou door de politiek moeten worden gerespecteerd.
De belangrijkste zin in uw toespraak was ongetwijfeld:
“Democratie moet het verschil maken tussen waarheid en leugen.”
Wij zullen zien, waar dit allemaal nog toe leidt. Stuttgart en Keulen met hun “slechts feestgangers” was alleen maar een voorproefje. Gaat u rustig “verder zo”.
Met vriendelijke groeten,
Klaus Hildebrandt.
(Verzonden: maandag, 06. juli 2020, door: “Klaus Hildebrandt” , aan: “Jörg Meuthen’, Joerg.Meuthen@afd.de)
Zeer geachte Professor Meuthen (AfD),
met belangstelling las ik uw meest recente interview met de Neue Züricher Zeitung (z. bijlage).
Ik ben het eens met uw ziens- en handelwijze. Binnen de AfD dartelen vele mensen met de meest verschillende inzichten en profielen rond, zoals nu eenmaal geheel normaal is binnen een nieuwe, nog in de experimentele fase verkerende partij, die evenwel allemaal een ding gemeen hebben: Zij willen terugkeren naar recht en orde, waarvoor in feite een andere politiek noodzakelijk is. Wat in 2013 begon met over het algemeen gerechtvaardigde kritiek op de EU, nam in de loop der jaren toe via individuele onderwerpen als de migtratiepolitiek, want noch de wereld noch de politiek staan stil. U heeft goed bijgeleerd en beheerst uw taak prima.
U en de AfD leveren goed werk, waarvoor ik en met mij vele burgers in het land dankbaar zijn. Interne conflicten binnen de partij spelen zich meestal af aan de vleugels, maar dat ligt eenvoudigweg in de aard der zaak. Hiermee op de juiste manier om te gaan is altijd moeilijk en eist een hoge mate aan feeling, zoals overigens ook alle andere partijen kennen, zelfs als de personen, waar het om gaat, voor de waarheid gaan (bv. Thilo Sarrazin bij de SPD). Vaak spreken ze slechts datgene uit, waarvoor de anderen niet uit durven te komen.
De AfD is momenteel de enige verstandige en echte oppositiepartij en niet langer weg te denken. Ik ben er vast van overtuigd, dat ze zal blijven (“here to stay”). Blijft u “cool” en laat u niet provoceren, want authenticiteit, integriteit en de waarheid zullen altijd weer zegevieren, vroeger of later.
Al het andere wordt wel door de tijd geregeld, een heel belangrijke factor in deze zaak.
Klaus Hildebrandt (Rijnland-Palts)
Door: Klaus Hildebrandt.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2020/07/07/pressefreiheit-und-was-davon-bleibt/#more-28367
Theresa's visie 