Door: Peter Helmes.
Electroshocks, slaag, afgedwongen bekentenissen…
Het Anti-Folter-Comité van de Raad van Europa heeft politiegeweld en slechte arrestatie-voorwaarden in Turkse gevangenissen en politiebureaus bekritiseerd en President Erdogan dringend verzocht, er iets aan te doen. Dit zal de sultan van de Bosporus echter zeker niet doen. Hij heeft lak aan de beschuldigingen van het comité, evengoed als aan het verzoek aan hem, om steviger op te treden tegen vermoedelijke mishandelingen van door de politie in verzekerde bewaring gestelde arrestanten.
Het comité had woensdag (5. 8. 20)bij de presentatie van twee berichten, die berusten op bezoeken uit 2017 en 2019, tegenover de pers zijn kritiek geuit. Concreet wordt Turkije ervan beschuldigd, dat Turkse politieagenten gebruik maken ban slaag, om bekentenissen af te dwingen of om mensen in bewaring te bestraffen. Volgens informaties van Turkije-correspondent bij Deutschlandfunk, Christian Buttkereit, is er in individuele gevallen ook sprake geweest van gebruikmaking van electroshocks – wat dan onder foltering zou vallen. Het comité van de Raad van Europa bekritiseert ook inperkingen bij het bezoekrecht in gevangenis-instellingen. De berichten berusten onder andere op gesprekken met gevangenen.
Natuurlijk wijzen de Turkse autoriteiten de beschuldigingen van de hand en doen er zelfs nog een schepje bovenop: In een verklaring van de regering heet het schijnheilig, dat “Turkije aan de onafhankelijke bewakingsmechanismen van de Raad van Europa en de samenwerking grote betekenis toekent”. Ze wijzen er zelfs op, dat het “niet gebruikelijk” is, om bekentenissen en inlichtingen door gebruik van geweld af te dwingen.
Goedkope reden voor arrestatie “Verdenking van terrorisme”
Vonnissen van het Europees Gerechtshof voor Mensenrechten (EGMR), dat tot de Raad van Europa behoort worden door Turkije slechts gedeeltelijk geaccepteerd. Schadevergoeding bij te lange hechtenis wordt weliswaar meestal toegekend – evenwel ziet het er anders uit, wanneer het om de vrijlating van deze of gene uit de voorlopige bewaring gaat. De EGMR heeft bv. geëist, de voormalige voorzitter van de pro-koerdische partij HDP en de culturele patroon Osman Kavala onmiddellijk vrij te laten. Hierop heeft de Turkse Staat volgens Buttkereit (Dlf) gereageerd: “Bij beiden werden vervolgens snel nieuwe onderzoekingsdocumenten m. b. t. weer nieuwe delicten uit de kast getrokken.
Sinds de ‘Putsch’ regeren per decreet
Steeds duidelijker wordt er kritiek geleverd, dat Turkije sinds de poging tot de staatsgreep in juli 2016 nog steeds volgens de uitzonderingstoestand wordt geregeerd. Vele mensen zijn geïntimideerd, omdat vele arrestaties worden ondernomen met het argument “Verdenking van terrorisme. En na de laatste “vrije” verkiezingen heeft Erdogan voor zichzelf een presidentieel systeem in elkaar geknutseld. dat dwangmatig afdwaalt van de democratie. De tendens valt duidelijk te herkennen: een sluipend proces van een democratische ontwikkeling vandaan naar een autocratie toe. Dit viel al te voorzien met het referendum in 2017.
Dit is uiteindelijk de stap, die de scheiding der machten afzwakt, die het parlement afzwakt, die de Staatspresident met de regerende president vereenzelvigt, die zelfstandig ministers kan ontslaan en bestellen, en voor het overige op grote schaal per decreet kan regeren, dus in het geheel de wetgevende macht van het parlement niet behoeft. En bovendien heeft hij ook nog door een verkiezingsverbond met de MHP, de nationalistische Partij van Turkije, in het Parlement de krachten gebundeld.
Turkije behoort niet tot het Europa van de EU.
De totale binnenlandse Turkse ontwikkeling mag door Europa niet worden genegeerd; want zij heeft op vele vlakken met ons te maken – van de buitenlandse politiek, via de economie tot aan de cultuur. Turkije heeft zich onder Erdogan sinds jaren van de EU verwijderd. Het kan überhaupt niet worden erkend, dat welke hoofdstukken dan ook worden afgesloten of geheel opnieuw worden geopend. Wij zouden het “dossier” EU/Turkije dus moeten sluiten.
Zeker, aan de andere kant zijn er in Turkije nog steeds veel mensen, die smachtend richting Europa blikken en die wij niet – in elk geval niet voor altijd – de hoop zouden moeten afnemen, dat zij op een dag misschien ook weer kunnen terugkeren naar de pluralistische omstandigheden van de rechtsstaat en dat hen vervolgens de weg naar de Europese Unie niet geheel wordt versperd. Maar nu, actueel, zie ik geen enkele speelruimte voor een “verder zo” met Turkije.
Door: Peter Helmes.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2020/08/08/foltervorwuerfe-europarat-kritisiert-tuerkei/
Theresa's visie 