Door: Alex Cryso.
Wie als normaal, helder denkend mens de online-editie van de Pforzheimer Zeitung (PZ) opzoekt, gelooft zijn eigen ogen niet: Daar werd afgelopen zaterdag een regelrecht jubileum gevierd – vijf jaar vluchtelingencrisis en wat daaruit voortgekomen is. Natuurlijk overgoten met een sterk goedmenschelijk sausje. Het kleine verteluurtje, dus kom maar op met de tissues.
Terwijl in Berlijn honderdduizenden, zo zelfs niet meer dan een miljoen mensen demonstreerden voor vrijheid, democratie en tegen de besnoeiïng van de grondrechten door Corona, wordt bij de PZ de loftrompet gestoken over datgene, wat ons niets anders dan chaos, verarming en sociale ballast heeft opgeleverd. In zeven propaganda-artikelen wordt alles herkauwd, wat het onderwerp omvat: Zo behoort Irak-vluchteling Yousif Adb-Alkareem tot het gezin van een ondernemer “… opgenomen als een pleegzoon”), terwijl de tot voorbeeld-Syriër gemaakte Abdoellah Aladi een zogenaamd zo succesvolle opleiding als metaalbewerker heeft voltooid en nu al “beter Duits spreekt al menig ander, die al veel langer hier woont”, meent baas Alexander Grosskopf.
Natuurlijk zijn de aantallen gevallen inzake vluchtelingencriminaliteit duidelijk gedaald, aldus het politiebureau van Pforzheim. In een ander artikel valtte lezen over de “wonden van de nazomer van 2015” en in het voorpagina-bericht mogen Pforzheimse goedmenschen zoals voorbeeldige prominenten analyseren, wat er in de afgelopen vijf jaar allemaal is bereikt.
Kortom: Het is het schriftelijke overstromen van geluk van één der meestaan lagerwal geraakte en economisch meest belabberde steden van Duitsland, te vergelijken met de vreugde van de doodzieke alcoholist bij een nieuwe kist met flessen sterke drank.
Pforzheim heeft zichzelf geestelijk-mentaal allang buitengesloten uit het Duits-zijn, en wat de PZ thans levert, is daar exact de bevestiging van. Het is de getuigenis van een zelf-hatend, van zichzelf vervreemd volk en een weerspiegeling van zijn eigen desolate gemoedstoestand. Een decennialange mislukte linkse politiek heeft de stad wat betreft vervreemding, schuldophoping en zelfverloochening in de voorste gelederen geslingerd, wat men van andere, werkelijk positieve aspecten bij lange na niet kan beweren.
Terug evenwel naar de artikelen, waar Abdullah monter de lasapparatuur bedient (Grosskopf: “Hij is één van de beste aluminiumlassers, die we hebben”) en een vluchtelingenbegeleider uit het vlakbij Pforzheim gelegen Schömberg quasi leeft voor zijn werk. Met betrekking tot de Keulse Oudejaarsnacht zowel als de buiten zijn oevers getreden stratenafslachting in Stuttgart “mag men alle vluchtelingen niet over één kam scheren”, aldus de voornoemde vluchtelingenbegeleider Tino Bayer.
Alleen: Vandaag de dag is er helaas sprake van zeer vele kammen, waarover men kan en moet scheren. Er wonen in Pforzheim zogezegd 2038 asielzoekers, waarbij men het met de feitelijke statistieken inzake werkloosheid of criminaliteit nog nooit zo nauw nam.
Allang vóór Stuttgart werd de stad regelmatig achtervolgd door steeds terugkerende “veelkleurige” massale vechtpartijen en nog steeds is het einde niet in zicht. Wie slechts vijf minutendoor het centrum van Pforzheim loopt, heeft het gevoel, beland te zijn op één groot sociaal kerkhof. Werkelijk tolerant en openstaand voor ware veelzijdigheid is hier allang niemand meer.
“Europa was iets groots van plan”,
Schreef PZ-redacteur Lisa Scharf in haar commentaar, en natuurlijk mocht het beroemde Merkel-citaat: “Wij redden dat!” niet ontbreken. Of daarmee het karakteristieke, mentale en sociale omschakelen van een heel volk bedoeld is? Berlijn wil demo’s verbieden, waarin mensen opkomen voor de vrijheid, dat alleen al als voorbeeld Zoals altijd zijn er talrijke profiteurs, die uit de vluchtelingencrisis hun kapitaal konden slaan. Dat is in een verwarde, overzichtelijke en zeer besloten 130.000 inwoners tellende gemeenschap als Pforzheim niet anders als elders. “Houd jij ze dom, dan houd ik ze arm”, zegt de politicus tegen de journalist.
De ‘Enzkreis'(het district, waarin zich Pforzheim bevindt) staat door het hele land heen aan de top, waar het de toewijzing van woningen en de integratie op de arbeidsmarkt betreft”, aldus het sociale afdelingshoofd Katja Kreeb. De parlementsafgevaardigde Gunther Krichbaum (CDU) spreekt zelfs van een “geweldige geste van humaniteit”, vluchtende mensen bescherming en veiligheid te bieden. In Pforzheim zakken ondertussen huizen bij hele rissen in elkaar, man heeft de hoogste werkloosheidsquote in heel Baden-Württemberg en de gepensioneerden moeten hun levensmiddelenrantsoenen op de schroothoop bijeen scharrelen, vóór de hele grote systeemomwenteling in het EU-Sharia-eco-communiste voor de deur staat. Wij redden dat!
Door: Alex Cryso.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2020/08/30/die-pforzheimer-zeitung-feiert-jubilaeum-fuenf-jahre-fluechtlingskrise/