Door: Albrecht Künstle
– Waarom is men ondanks zijn geschiedenis trots op de Rijksdag?
– Gedachten over het “schandaal”, dat misschien wel helemaal geen schandaal ís.
“Daar hebben we het gedonder in de glazen.” Vlaggen voor het parlementsgebouw, wier houdbaarheidsdatum allang is afgelopen. Metterdaad doken er zwart-wit-rode Rijksvlaggen op. Het waren de kleuren van het Keizerrijk, maar niet alleen dat. In de Weimarrepubliek van het Duitse Rijk werd weliswaar zoals vanouds zwart-rod-goud gehesen, wat vanaf de revolutie van 1848 tot 1871 de staatsvlag was. Vervolgens werd in het Keizerrijk goud weer vervangen door wit. Deze vlag gold ook na 1918 nog tot 1933 als Duitse handelsvlag. Hitler-Duitsland hield de kleurencombinatie in ere, het Hakenkruis zwart op witte ondergrond, de voornaamste kleur soci-rood.
Vanaf 1945 golden vervolgens eindelijk weer de kleuren van de in de voorgaande eeuw bevochten vrijheid, zwart-rood-goud, vanaf 1949 in beide Duitse staten. Alleen waren beide landen tezamen duidelijk kleiner dan eerder Hakenkruis-Duitsland. En de twee Duitse vlaggen wapperden ver van elkaar verwijderd aan de regeringsgebouwen in Berlijn en Bonn.
Wie wilde na de Duitse hereniging van 1990 beslist weer naar Berlijn? Bonn bevindt zich in het herenigde Duitsland meer centraal dan Berlijn, dat in het Oosten ligt, aan de uiterste rand van de republiek. Desondanks verhuisde de Rijksdag – sorry, de ‘Bundestag’- in 1999 naar de “Reichstag” in Berlijn, koste wat het kosten mocht. De euforie over de Duitse overwinningsmacht was zo groot, dat de ex-DDR niet Oost-Duitsland werd genoemd, maar de “nieuwe deelstaten” of “Midden-Duitsland”! Midden-Duitsland, omdat Oost-Duitsland in Polen ligt? Nog steeds heet de staatszender MDR – Mittel_Deutscher-Rundfunk, niet Ost-Deutscher Rundfunk. Wie waren en zijn hier de revanche-nemers?
Wat echter buitengewoon eigenaardig is: In plaats van het nieuwe parlementsgebouw eenvoudigweg Bondsdag te noemen, hield men de naam Rijksdag in ere, alsof dit gebouw niet de bekende on-roemrijke rol van Duitsland heeft gespeeld. in 1882 aanbesteed aan “Architecten van Duitse tong” brak bij de eerste steenlegging door Keizer Wilhelm I het symbolische gereedschap stuk – een slecht voorteken. In 1894 werd de Rijksdag voltooid en bijna 40 jaar lang conform de doelstelling benut. in 1933 lieten de Nationaalsocialisten het gebouw in brand steken, 96 afgevaardigden vermoord en de Rijksdag alleen nog maar gebruikt als opruiïngs-bühne. Tijdens de oorlog werd hij gebruikt als lazaret en tenslotte als schuilkelder.
Op 2 mei 1945 plantten de sovjets hun Rode Vlag op het dak van de Rijksdag. Alles bij elkaar geen roemrijke bladzijde in de Duitse geschiedenis. Desondanks werd de naam “Rijksdag” in ere gehouden, hoewel op ander gebied ware orgieën van naamsveranderingen plaatsvinden. En nu verbazen enige hoge heren, samen met hun media, zich erover, dat nostalgici met de Rijksvlag opmarcheren naar de Rijksdag? Of vreesden de vlaggendragers soms, dat een zwart-rood-gouden vlag hen ui handen zou worden gerukt en op de grond gegooid, zoals de Dame des Huizes Merkel al eens met onze vrijheidsvlag heeft gedaan?
Alle gekheid op een stokje: Wie in het glazen huis vertoeft, dat Rijksdag heet, moet niet met stenen gooien. En nog iets: Op de Rijksdag waren niet alleen zwart-wit-rode vlaggen te zien. De foto op de voorpagina in onze regionale krant laat een bonte vlaggenzee uit vele landen zien tot uit de VS aan toe, slechts één enkele Rijksvlag. Op TV was echter ook een bloedrode te zien: Dit keer niet van het Rode Leger, maar de vlag van Turkije! Wie waren deze vlaggendragers? Gaat het Erdogan met z’n eis van vijf in plaats van drie kinderen in Turkse gezinnen niet snel genoeg? Moeten niet alleen Griekse eilanden, maar ook het parlementsgebouw van buitenaf worden gekaapt? Binnen in de Bundestag hebben ze zich immers al nadrukkelijk genesteld. Sinds jaren sluist de Sultan van de Bosporus zijn vazallen in Duitsland en via zijn moskeeën naar binnen. En nu stonden ze op de trap van de Duitse Bundestag. Thans werd nog bekend, dat Erdo0gan ook functionarissen van Hamas van Turkse paspoorten voorziet, om aldus ook op deze manier zijn Trojaanse paarden in Europa te plaatsen, wat via Duitsland het gemakkelijkste gaat.
Nog een woord over de “escalatie” bij de ingang van de Rijksdag. De drie politieagenten, één zonderhelm, deden hun werk goed, zoals verwacht mag worden. Maar het dankwoord door de president had eigenlijk niet alleen hen, maar ook de opgeruide demonstranten – zij lieten de paar agenten ongedeerd. Hadden die tegenover de Antifa gestaan, dan was er finaal over ze heen gelopen en had de Heer Steinmeier de drie mannen in het ziekenhuis of in het lijkenhuis kunnen bezoeken.
Waar blijven jullie nou met je vragen en commentaren, hoogbetaalde hoogst-verontwaardigden en wannabe-journalisten? Jullie hebben toch alleen nog maar de euro-tekens in je pupillen en het veelkleurige Corona-teken in je hersens. Schaam jullie!
Ter ontzenuwing van de discussie nog een satire van de realiteit: Kameraad leraar vraagt zijn leerlingen naar de symboliek van de DDR-vlag. Ter zake kundig antwoorden zij hem, dat de hamer voor de Arbeidersklasse staat. Een andere klasse, de Boerenklasse, is te vinden in de Erekrans. De volgende, en mijn Papa, behoort tot de intelligentsia, voor hem staat de cirkel in het wapen. “En waar bevindt zich mijn tante, die is secretaresse van de FDJ”, vraagt een leerlinge? De leraar antwoordt: “Kijk maar naar het NIETJE bovenaan in de cirkel – dat alles bij elkaar houdt!”
Door: Albrecht Künstle.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2020/09/02/sind-reichsflaggen-vor-einem-reichstag-ein-aufreger/#more-28869
Theresa's visie 