Door: Renate Sandvoss*)
Sinds het begin van de Corona-periode laat de politie zich van een andere kant zien: bruut, onverzoenlijk, arrogant, boven het volk verheven, onverbiddelijk en volkomen gespeend van elke empathie. Oude man, oude vrouw, kinderen of journalisten, doet er niet toe – men ranselt er uiterst bruut en meedogenloos op los; zowat altijd zonder reden en zonder voorafgaande provocatie.
Het is al voldoende, als iemand bij het eten van zijn appel eventjes kort zijn mondkapje omlaag trekt, of dat men zich in de kou een verkwikkende kop koffie veroorlooft: Onmiddellijk voelen enkele politieagenten zich dan al geroepen, binnen de kortste keren op de consumptie in te slaan – ook onder bedreiging met geweld.
In Thüringen werd een oude man in elkaar geslagen, die gewond op straat bleef liggen. Een ambulance-hulpverlener schoot te hulp en werd door meerdere agenten met klappen verhinderd, om eerste hulp te verlenen.
Ik vraag me af, wat dat voor mensen zijn? Wie geeft bevel om op een dergelijke manier op tetreden tegen volkomen vredelievende mensen? Men heeft de mond vol van Belarus – Wit Rusland – en de Duitse regering, die de arme burgers aldaar te hulp wil komen. Waarom, als het er hier in ons eigen land precies hetzelfde aan toe gaat?
Voor Corona ben ik niet bang, maar ik ben wel bang voor de onmenselijk brute politie, die de opdracht heeft om ons naar de zin van de regering te intimideren – temeer daar ons bijna alle grondrechten worden afgenomen. En dat noemen ze dan in alle ernst nog democratie? DUITSLAND; HET LAND WAARIN MEN GOED EN GRAAG WOONT………
(Orig.: https://www.facebook.com/renate.sandvoss)
*) Renate Sandvoss is zowel schilderes en illustratrice als sinds vele jaren schrijfster bij Journalistenwatch en conservo.
Door: Renate Sandvoss.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2020/12/21/die-polizei-dein-freund-und-helfer-wohl-kaum/