Door: Redactie JouWatch.
In een psychotische samenleving in pandemistische permanente uitzonderingssituatie worden de meest natuurlijke, meest banale menselijke gedragingen een misdrijf of een reden voor bestaansvernietigende sancties. Mondkapjes weigeren, ja, zelfs te verschonen aanrakingen in het dagelijkse leven, het zich niet houden de “minimale” 1,5 meter afstand, te hard praten, ja, zelfs de uitgestrekte hand aanbieden ter begroeting – dit alles is in minder dan een jaar ontoelaatbaar geworden en beweegt zich, al naar gelang het conformistische fanatisme van wie men tegenover zich heeft, tussen affront, te beboeten misstap en zware misdaad.
Inmiddels zijn zelfs onwillekeurige handelingen als hoesten of niesen, voor zoverre anderen zich daardoor “bedreigd” voelen, een delict – en wie iemand anders op de arbeidsplek “in het gezicht hoest”, verliest hierdoor zelfs zijn baan. En wel op staande voet. Precies dit heeft thans de arbeidsrechtbank Düsseldorf beslist in een concrete zaak uit reeds de vorige lente: In de betreffende zaak had een werknemer een collega zogezegd “van nabij vol gehoest” en daarnaast “de hoop uitgesproken, dat die Corona zou krijgen”, zoals het rechtsblad “LTO https://www.lto.de/recht/nachrichten/n/lag-duesseldorf-3sa64620-coronavirus-husten-kollege-arbeitsplatz-jfristlose-kuendigung/” schrijft.
Weliswaar viel in de betreffende zaak het overeenkomstige oordeel (AZ 3 Sa 646/20 van 27.4.2021) uiteindelijk ten gunste van de werknemer uit, maar de rechters stelden in de, aan alle kanten breed uitgemeten, beslissing vast, dat ontslag op staande voet in dergelijke gevallen in principe gerechtvaardigd is.
Het was overigens ook al voor Corona een No-Go, en voldoende geweest voor een berisping, als in het kader van een persoonlijk conflict tussen twee werknemers de één de ander opzettelijk vol niest of vol hoest – om redenen van fatsoen- en hygiëne. Pas door de pandemie (Sinds welke virussen plotseling als dodelijk duivelswerk worden beschouwd en met eliminatoir fanatisme moeten worden uitgeroeid, alvorens Het Normaal weer terugkeren kan) wordt hiervan een zwaar misdrijf gemaakt.
In de betreffende zaak had de firma van de ontslagen persoon volgens informatie van de rechtbank midden maart 2020 in verband met Corona zijn interne pandemieplan in werking gezet – dat voorzag in “een verordening om afstand te houden, alsmede het bedekken van mond en neus bij het hoesten met een ellenboog of papieren zakdoekje”. Over de nieuwe regels was het personeel via verschillende kanalen afdoende ingelicht. Maar omdat de betreffende medewerker zich daar met zijn zogezegd vooropgezette “volhoestmanoeuvre niets van had aangetrokken, had ge bedrijfsleiding hem er vierkant uitgegooid.
Voor de rechtbank verdedide hij zich – uiteindelijk met succes – met dat hij een hoestkriebel te laat had voelen opkomen. Zijn – zoals veel Duitsers toen al waarschijnlijk overdreven panische – collega had zich hierop “vol gehoest” gevoeld en zich beklaagd. Ook door zijn sussende verontschuldiging en de uitspraak “Kalm, je krijgt heus geen Corona!”, had de ander zich niet laten geruststellen, maar had hij in plaats daarvan alle registers open getrokken. De geruststellend bedoelde uitspraak interpreteerde hij integendeel als verwensing, dat hij het virus zou oplopen.
Omdat de firma uiteindelijk de exacte gang van zaken niet kon bewijzen, besliste de rechtbank ten gunste van de “misdadiger” en hief het ontslag op staande voet op. Verontrustend blijft desondanks de conclusie van de evaluatie van het vonnis, dat Duitse rechtbanken een hoest- of niesbui, wanneer die zich toevallig ontlaadt in de verkeerde richting, tot grondwettelijk afdoende reden voor een ontslag op staande voet- en daarmee tot een mogelijke beroepsmatige bestaansvernietiging van burgers verklaren. (DM)
Door: Redactie JouWatch.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.journalistenwatch.com/2021/04/30/corona-hysterie-arbeitsplatz/
Theresa's visie 