Door: Michael van Laack.
“Ik ben verantwoordelijk voor de kinderen. En het is mijn plicht, die verantwoordelijkheid na te komen. Dat wil zeggen, zorg te dragen voor de rechten van de kinderen. Kinderen hebben recht op vorming, op gezondheid, op vrije tijd, op sport” zei Bianca Höltje, hoofdonderwijzeres van de Eugen-Naumann-basisschool in Bergen al enkele weken geleden. Haar appèl vond helaas bijna geen gehoor, ook al verheugde ze zich erover, dat meer dan 1000 mensen haar een hart onder de riem zouden hebben gestoken.
Haar standpunt zou haar haar werkplek kunnen kosten
Daarom willen wij hier nog eens wijzen op een video, die op Internet helaas niet wordt gedeeld in de mate,, die hij verdiend zou hebben. Het schoolhoofd hoopt, met haar standpunt ook vele collega’s ertoe te kunnen bewegen, om zich te verzetten tegen de instructie van het verplichte testen. Evenwel vrees ik eerder, dat ze zal worden vereenzelvigd met het “dwarsdenkers”-milieu, door vele collega’s in het beste geval stilzwijgende instemming toebedeeld krijgt en vroeg of laat haar baan verliest.
(Video te bekijken op origineel PP: Zie link onderaan)
Want beslissend voor de cultus-ministeries en de schoolbesturen is niet, wat goed is voor de kinderen, maar wat er in de wetten en verordeningen staat. Deze rechts-positivistische houding kennen wij maar al te goed uit de DDR en ook uit de non-vogelmest-periode, waarin achteraf bekeken onrechtvaardige wetten werden gekoesterd en nagevolgd.
Empathie – veelvuldig bezworen en gevraagd maar nauwelijks voorhanden
Ik ben ervan overtuigd, dat in de geschiedenisboeken over de novellen van Duitse besmettingsbeschermingswet en de Corona-verordeningen 2020/21 eveneens geen goed oordeel wordt geveld. Maar dat helpt minstens twee schooljaargangen niets meer. Daarom zou grootschalig verzet noodzakelijk zijn. Dit te organiseren zal echter in een staat, waarin de regering via de staatsmedia en talrijke MSM de openbaar gemaakte mening controleert, nauwelijks lukken.
Daarom moet men ieder basisschoolteam, dat in verzet komt, dankbaar zijn. Dankbaar, dat ze het tenminste hebben geprobeerd, ook als ze het tenslotte zouden moeten afleggen tegen hun superieuren. En vooral dankbaar, dat ze het welzijn van de kinderen voorrang hebben gegeven boven hun carrière.
En nee: Ik wil niemand in de hoogte steken. Ik spreek niet van Corona-helden. Maar van mensen,, die in hun steeds killer wordende vaderland hun empathie hebben bewaard en zich bewust zijn gebleven van van hun verantwoordelijkheid voor de zwaksten in onze samenleving: Voor onze kinderen!
Door: Michael van Laack.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://philosophia-perennis.com/2021/05/25/mutige-grundschulrektorin-es-ist-falsch-kindern-eine-maske-aufzusetzen-und-abstand-zu-erzwingen/
Theresa's visie 