Door: Redactie JouWatch.
Toen het Duitse parlement het afgelopen voorjaar begon, de twee decennia eerder voor heel andere doeleinden in het leven geroepen besmettingsbeschermingswet te veranderen, hadden vele waarnemers daar geen goed gevoel bij. Enkele verscherpingen later zien de critici hun ergste verwachtingen bevestigd: De regeerders hebben plezier gekregen in de noodtoestand.
Nu moet de “epidemische situatie van nationale draagkracht” opnieuw worden verlengd De t/m 30 juni geldende noodtoestand zal hiermee blijven voortbestaan tot minstens eind september 2021. Hiertoe moet het parlement andermaal de noodsituatie vaststellen. Weliswaar klinkt vanuit de oppositie-gelederen in toenemende mate protest, maar dat zal tenslotte niets opleveren. Een regering beschikt per definitie over de benodigde stemmen. Daarnaast is het grotesk, dat er weliswaar een twee-derde meerderheid voor nodig is, om tot veranderingen in de grondwet te besluiten, maar slechts de simpele meerderheid in het parlement, om door middel van de besmettingsbeschermingswet verregaand ingrijpen in de grondwet te legitimeren.
Dat deze beperkingen uitgerekend berusten op die artikelen van de grondwet, die eeuwigheidskarakters hebben, maakt duidelijk, hoe verregaand de regeerders onze democratie reeds in hun macht hebben. De Besmettingsbeschermingswet is bewust zó samengesteld, dat er geen wetenschappelijke feiten nodig zijn om zich te vergrijpen aan de constitutioneel vastgelegde rechten van de burgers. Louter de aanname, dat “een dynamische uitbreiding van een bedreigende overdraagbare ziekte over meerdere deelstaten in de Bondsrepubliek Duitsland dreigt of plaatsvindt”. Dit hoeft het RKI, dat ressorteert onder de Duitse Minister van Gezondheid en dat evengoed door een timmerman zou kunnen worden geleid als door een dierenarts, alleen maar te beweren.
Vijf maal heeft de opperste wereldautoriteit voor gezondheidspolitiek overigens voor Corona haar zwaarste geschut aan laten rukken – en vijf maal bleek het om vals alarm te gaan
Dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) daarenboven in januari 2020 een “gezondheids-noodsituatie van internationale draagkracht” heeft uitgeroepen, speelt weliswaar de noodtoestandsfetisjisten in de kaart, maar is voor het regeren per decreet wettelijk niet eens vereist.
In theorie zou de WHO morgen voor beëindigd kunnen verklaren, zonder dat dit consequenties zou hebben voor de Duitse noodtoestand. Vijf maal heeft de opperste wereldautoriteit voor gezondheidspolitiek overigens voor Corona haar zwaarste geschut aan laten rukken – en vijf maal bleek het om vals alarm te gaan.
De nieuwste reden voor de politiek, om de uitdovende pandemie aan te wakkeren, is de Indiase Corona-variant, die thans niet meer zo mag heten. Nadat Zuid-Afrika, Brazilië en Groot-Brittannië zich een jaar lang in verband moesten laten brengen met mutaties, wier beweerde gevaarlijkheid zich als vals bewees, zijn nu dus de Indiërs aan de beurt. Die gaven niet toe aan de brutaliteit van de stigmatisering door dezelfde moralisten van de politieke media ‘s, die zich nog binnen het jaar op Donald Trump hadden gestort, omdat deze gesproken had van het “Chinese virus”.
Dat de Indiase variant besmettelijker zou zijn, maakt eigenlijk niet veel uit met het oog op de voortschrijdende immunisering, omdat de hogere besmettingsgraad kennelijk niet gebonden is aan hogere hospitaliserings- of sterftepercentages. Dat toont ook een blik aan in het land, dat dat nu geldt als rechtvaardiging voor de nieuwe geactiveerde paniekmodus. Aldaar kelderen de aantallen aan nieuwe besmettingen net zo snel, als ze waren opgekomen. Nog slechts een goede 100.000 mensen per dag werden tenslotte positief getest op het virus – bij een totale bevolking van 1,4 miljard. Het aantal positief geteste personen ligt daarbij net iets boven het Duitse niveau.
Zo zijn ze, die virussen: Ze muteren, om gemakkelijker een gastheer te vinden, maar de dood van hun gastheer helpt hen op den duur niets
Even bliksemsnel keldert in India het aantal aan- of met Corona overledenen. Na een korte periode van verscherpte maatregelen is men in de reusachtige staat al weer overgegaan tot de eerste versoepelingen. Tot zo ver over de “uiterst gevaarlijke Delta-variant”, die bij nuchtere waarneming niet erg deugt om paniek te veroorzaken. Dit interesseert de ‘lockdowners’, hier en elders, natuurlijk bitter weinig. Men knutselt alweer aan nieuwe hersenschimmen, die men het Griekse alfabet kan opdringen.
Zich verenigende mutaties zouden spoedig de nieuwsberichten kunnen beheersen. Dubbele varianten zouden de logische verhoging zijn van de waanzin, nadat de afzonderlijke opwekkende mutaties niet konden waarmaken, wat men ze had toegedicht. Tenslotte zou echter eveneens bij de volgende Griekse letteren bij die daarna en weer daarna wederom duidelijk worden, dat de aangescherpte paniek zonder grondslag geweest is. Zo zijn ze, die virussen: Ze muteren, om gemakkelijker een gastheer te vinden, maar de dood van hun gastheer helpt hen op den duur niets. Tegelijk met de steeds verder voortschrijdende immuniteit worden virussen dus ongevaarlijker.
Desondanks is de Duitse regering vastbesloten, de noodtoestand te verlengen. Hoofdreden voor dit voornemen zou het feit kunnen zijn, dat ze hun repressieve maatregelen zonder epidemische situatie niet langer wettelijk kunnen onderbouwen. Ergo zou de pandemie in Duitsland als beëindigd moeten worden verklaard. Dat wenst natuurlijk niemand in de ivoren torens van de coalitie, en vandaar, dat de noodtoestand ook zonder noodsituatie blijft bestaan. Goed, dat tussendoor de parlementsverkiezingen eraan komen. Zo mogen wij ons in de volgende twaalf maanden tenminste verheugen op een paar weken van volledige opening. Vlak voor de gang naar de slachtbank wil men het voor zichzelf immers bij het stemvee niet verknallen.
Door: Redactie JouWatch.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.journalistenwatch.com/2021/06/08/warum-deutschland-notstand/
Theresa's visie 