Door: Wolfgang Hübner.
Sinds de overstromingsramp heeft “klimaatpolitiek” wederom een versterkte conjunctuur. Na het Baerbock-débacle zal de partij der Groenen tot aan de parlementsverkiezingsdag in september alle zeilen in de haar zo buitengewoon toegenegen media bij (laten) zetten,, om er bij het kiesvolk in te stampen: De door mensen veroorzaakte klimaatverandering op de wereld dient onder elk beding en tot elke prijs tenminste in Duitsland worden afgeremd. Overigens is het uitgerekend de meest antinationale politieke kracht hier te lande, die inzake klimaat en energie met een volledig onrealistische, bekrompen nationalistische koers punten probeert te maken. Want het kleine Duitsland, dat zijn landsgrenzen al niet wil controleren, kan natuurlijk voor weer noch klimaat welke grenzen dan ook bepalen.
Maar de partij der Groenen kan dergelijke onzin gemakkelijk verspreiden. Want ook de overige gevestigde partijen hebben zich allang in verschillende mate onderworpen aan de irrationele klimaatreligie. En het Federaal Constitutioneel Gerechtshof, stevig in handen van deze partijen, heeft, zoals bekend, vanaf de bovenste plank zijn zegen gegeven. Weliswaar heeft niemand enig idee, hoe de huidige en al helemaal de toekomstige noodzakelijke gigantische energiemassa’s in Duitsland moeten worden geproduceerd, na het vertrek uit atoom- en kolen-energie. Maar wie de problemen beschouwt vanuit religieus oogpunt, hoeft zich daar niet per se zorgen over te maken. Tenslotte zijn er staten, die verder atoomenergie, kolen en gas blijven produceren en met energieleveringen in het beloofde land van de windenergie-fanatici graag hun geld verdienen.
Dit alles betalen moeten de vele energieverbruikers in het meest dichtbevolkte Duitsland ooit. Maar dat is nog niet alles: Aangezien thans zelfs wordt gestreefd naar de krankzinnige doelstelling van een zogeheten “klimaatneutraliteit” tussen Flensburg en Konstanz, moeten op alle vlakken van economie verkeer en dagelijks leven maatregelen worden doorgezet, die zeer zeker één ding zullen zijn – namelijk duur! Dit weten de politieke partijen en toneelspelers maar al te goed. Maar daarover praten willen ze juist daarom allesbehalve graag. Een reden te meer om het te doen. Want de nagestreefde “klimaatneutraliteit” wordt immers niet duur voor hun politieke en economische profiteurs, maar voor de belastingbetalers en energieverbruikers, dus voor de overweldigende meerderheid der Duitsers.
Daar, tenminste bij het eigen geld, de bereidheid om zich in het avontuur van bijvoorbeeld de “klimaatneutraliteit” te storten, vaak verzandt in hakkelen of geheel stilvallen, doen de klimaat-bewogen partijen zeer veel moeite, om geen onrust te zaaien onder de kiezers. Zelfs de partij der Groenen wil de te verwachten lasten “sociaal verdraagbaar” maken. En hun gevestigde concurrenten spelen, met verschillende mate aan longkracht, op dezelfde trompet. Dit alles is echter niet meer als bewuste politieke misleiding. Want zelfs bij oppervlakkige beschouwing van de problematiek wordt duidelijk: De “klimaatneutraliteit” zal voor het grootste deel van de Duitsers verbonden zijn met met een duidelijk inboeten aan inkomen, zowel als afzien van consumeren. Want de Duitse staat kan de lastenverzwaringen onmogelijk “sociaal-dragelijk” opvangen, laat staan uitwissen.
Aangezien nu de politiek zowel als de media het onderwerp-klimaat instrumentaliseren teneinde de aandacht af te leiden van de werkelijke oorzaken- zowel als van de catastrofale organisatie van het tegengaan van de overstroming, is het zelfs voor wat beter verdienende Duitsers, evenwel pas goed voor de massa’s van modale- en lage inkomens, belangrijk om bij hun verkiezingsbeslissing te weten, welke prijs de wereldredding van het klimaat zal eisen. Diegenen die hem wensen, zijn hoe dan ook degenen, die de minste pijn zullen voelen door deze prijs. Dat kan men accepteren. Maar het zou moeten geschieden in volledige kennis van de persoonlijke gevolgen: Bij stroom, huur, omslagen, levensmiddelen, vakantie, benzine enz. enz.
Door: Wolfgang Hübner.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.pi-news.net/2021/07/sozialvertraegliche-klimaneutralitaet-ist-unmoeglich/
Theresa's visie 