Door: Wolfgang Hübner.
De woensdag door een meerderheid in het Duitse Parlement besloten verlenging https://www.spiegel.de/politik/deutschland/corona-krise-bundestag-verlaengert-epidemische-lage-a-9af30b76-d1f9-4bbe-8175-d798d4402ddf van de zogeheten “epidemische toestand van nationale draagwijdte” en tevens de schandalig genoeg, bijna unanieme toestemming voor het inzetten van de Bundeswehr op de luchthaven van Kaboel bewijst slechts eens te meer: Wie in kritisch besef van de Duitse problematiek voor de oplossingen ervan zijn hoop vestigt op het parlement, geeft zich over aan illusies en beleeft slechts de ene teleurstelling na de andere.
Dat zal ook na de verkiezingen op 26 september niet veranderen. Misschien zal het zelfs verergeren, als ten gevolge van het te voorziene CDU/CSU-debacle aldaar uitgerekend de Esken/Kühnert-SPD met een zekere Kanselier Olaf Scholz tezamen met Barbock/Habeck in het Parlement de leidende rol zullen spelen.
Weliswaar is en blijft formeeldemocratisch het Duitse Parlement de hoogste en beslissende volksvertegenwoordiging. Maar waar zijn al sinds lange tijd de afgevaardigden, die volgens Artikel 38 van de Gr00ndwet “vertegenwoordigers van het hele volk, niet gebonden aan opdrachten en richtlijnen, en slechts onderworpen aan hun geweten” waren?
Enkele uitzonderingen in het ongelofelijk opgeblazen, mogelijk grootste en duurste parlement ter wereld veranderen er niets aan, dat niet het volk, maar alleen partijen en hun belangen het parlement bepalen. Deze situatie zal na 26 september niet veranderen. Daarover dient ook hier niet te worden geklaagd of worden beklaagd, maar realistisch-politiek voor kennis te worden aangenomen.
Wie tegelijkertijd met de tot nu toe vanwege de sterk toenemende inflatie tevens toespitsende sociale situatie en alle andere mislukkende ontwikkelingen in Duitsland niet te kampen wil krijgen, heeft slechts één effectieve mogelijkheid: Gebruik te maken van alle buitenparlementaire organisatie- en actiemogelijkheden.
Hetzij AfD, Basispartij, vaccinatie-critici, gepensioneerden gedupeerden door de klimmaatkosten stroombetalers, tegenstanders van politionele acties door de Bundeswehr, gediscrimineerde oude witte mannen, genderweigeraars, hetzij wat dan ook – Allemaal moeten ze in beweging k0men, ze moeten leren te strijden, ze moeten ook de straat op gaan. Anders worden ze uiterlik in het Parlement de een na de ander nog eens formeeldemocratisch weggeveegd.
Doet er dus niet toe, welk resultaat de verkiezingen op 26 september zullen hebben: Wie niet wil berusten en in zijn schulp kruipen, heeft totaal geen alternatief.
Door: Wolfgang Hübner.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: http://www.pi-news.net/2021/08/der-bundestag-ist-auch-nach-der-wahl-keine-hoffnung/
Theresa's visie 