Door: Wolfgang Hübner.
De CDU heeft voorlopig adieu gezegd tegen het Berlijnse machtsspel. Dus wordt het vroeg of laat een nieuwe regeringscoalitie met kanselier Olaf Scholz, bestaande uit SPD, Groenen en FDP, het zogeheten “verkeerslicht”. Wat valt daarvan reëel-politiek te verwachten voor Duitsland?
Wie deze vraag wil beantwoorden, heeft reeds een eerste belangrijk aanwijzing over het karakter en het toekomstige lot van deze coalitie kunnen registreren: De drie partijen hadden op initiatief van de FDP gemakkelijk en ook nog goedkoop een positief signaal kunnen afgeven met een verzoek aan de zich met afscheids- en/of promotiereizen bezig houdende nog-kanselier Merkel, om de chanterende tarieven voor Corona-testen op z’n minst uit te stellen. Voor zover bekend is dat niet gebeurd.
Maar reeds op korte termijn is er voor het “verkeerslicht” geen kijk op, na de verdeling van de posten eenvoudigweg zo door te gaan, als tot dusverre: Niet bij het virusgebeuren, niet wat betreft de energie- en klimaatpolitiek, niet in de buitenlandse- en defensiepolitiek, niet wat betreft asiel- en immigratie, niet wat betreft de EU. Dat ligt nu eenmaal hieraan, dat er een berg van problemen ontstaan is, die met gezwets en uitstel niet langer te verbergen valt. Anderzijds dwingen de verschillende posities en maatschappelijke verankeringen de drie partijen echter ook tot omstreden beslissingen en teleurstellingen, die op het beetje glans aan het nieuwe begin spoedig een lelijke smet kunnen werpen.
Twee feiten zijn het vooral, die de coalitie vanaf de eerste dag onder hevige stress zullen zetten: De inflatieontwikkeling en de explosieve kosten voor energie. Aangezien alle drie de partijen zich uitspreken vóór de euro, het uittreden uit atoom- en kolen en de strijd tegen de klimaatverandering, hebben zij zich in een gevangenis begeven, waaruit ze zich reeds daarom niet kunnen bevrijden, omdat steeds een van de drie coalitiekompanen de vlucht niet alleen zal weigeren, maar tevens verraden. Dat ziet er bij de andere grote onderwerpen niet veel anders uit.
Het Merkel-tijdperk is te lang uitgeweken naar veel uitdagingen. De toekomstige regering-Scholz zou dat met zekerheid ook graag doen, maar ze kan het niet meer. Derhalve kan dit “verkeerslicht” geen duidelijk signaal afgeven, maar moet het onrustig flikkeren, tot het hopelijk spoedig zal uitdoven ten gevolge van een politieke black-out.
Door: Wolfgang Hübner.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.pi-news.net/2021/10/diese-ampel-ist-zum-flackern-verurteilt/
Theresa's visie 