Door: BJÖRN HÖCKE*.
Aan mijn vier kinderen zijn de laatste twee jaar niet ongemerkt voorbijgegaan. Ze registreerden niet alleen de spanningen, waaraan hun ouders door de maatregelen onderhevig waren, maar werden ook geconfronteerd met eigen belastingen: Het sluiten van school en verenigingen hebben hen de op hun leeftijd zo noodzakelijke sociale contacten afgenomen, die het hen mogelijk maakten, in hun vriendenkring kracht op te doen voor het dagelijks leven.
Hun drang om te bewegen konden ze maandenlang niet of slechts beperkt uitleven. En onvervangbare momenten als feesten van de bovenbouw of school-bals konden niet of slechts binnen bedrukkende kadervoorwaarden worden beleefd. In andere plaatsen moeten de handhavers van de maatregelen nog niet eens pas op de plaats hebben gemaakt voor kinderverjaardagen: Wat voor ervaring moet dat zijn voor een kind, als de eigen buren het feest vanwege zijn geboortedag door de politie laten beëindigen?
Zoals een studie hieromtrent thans bevestigt https://www.bmbf.de/bmbf/shareddocs/kurzmeldungen/de/wie-belastet-die-corona-pandem-nder-und-jugendliche-psychisch.html, reageert een derde van de jonge generatie met psychische bijzonderheden op de maatregelen, waarbij bij jongere kinderen ook nog slaapstoornissen en toegenomen angstigheid moeten worden gerekend. Op de omweg via de ouders komt ook de paniek-retoriek van de zogenaamde “experts” als Karl Lauterbach bij hen aan. Afhankelijk van hun individuele gesteldheid en de stabiliteit van het gezin kunnen deze angsten niet worden opgevangen. Hun situatie in een milieu in voortdurende paniekmodus lijkt voor veel jonge mensen zonder uitweg te zijn.
Daarom ben ik als vader en leraar nauwelijks verrast over de resultaten van een studie van de Universiteitskliniek van Essen volgens welke het aantal kinderen en jongeren, dat aan hun leven een einde wilde maken, dramatisch is toegenomen. Beschamend vind ik voor deze achtergrond niet alleen het gedrag van vele gevestigde mediamakers, die zich onmiddellijk haastten, de resultaten in twijfel te trekken https://www.focus.de/gesundheit/psychische-belastungen-in-der-pandemie-schock-studie-zu-kinder-suizidversuchen-im-corona-lockdown-das-steckt-hinter-den-zahlen_id_37384615.html, hoewel die over heel Duitsland worden ondersteund door de ervaringen van telefonische hulpverleners, maar ook het gedrag van Karl Lauterbach, die de resultaten van de hand wees en zich volkomen zonder empathie toonde. Gefixeerd op zijn doel, de bevolking verder bereidwillig te maken door middel van angstretoriek, citeert hij weliswaar zelf graag uit twijfelachtige studies, ook die, welke ouders in de grootste bezorgdheid brengeen – bijvoorbeeld over diabetes als mogelijk ziektegevolg bij kinderen. Van de uitwerkingen van deze paniekzaaierij op ongeruste gezinnen wil hij desalniettemin niets weten.
Wij als AfD hebben er al sinds maanden op gewezen, hoe belangrijk het is, thans te denken aan de behoeften van de kinderen en de jongeren en ze te beschermen voor de psychische uitwerkingen van de maatregelen. Het is kenmerkend, dat juist Karl Lauterbach, die door het verkrijgen van zijn ministerspost tot de profiteurs van de paniekzaaierij behoort, deze behoeften volkomen negeert en op bijna sadistische manier een aanscherping van de toestand op de koop toe neemt. Want wie kinderen hun plezier in het leven afneemt en ze tot het uiterste drijft, is een sadist, mijnheer Lauterbach!
Voor getroffenen is er ieder uur hulp bij de gratis nummers van de Telefonische Hulpdienst: 0800 – 111 0111 resp. 0800 – 111 0 222 of onder http://www.telefonischehulpdienst.de.
*Oorspronkelijk verschenen op t.me/bjoernhoeckeafd
Door: Björn Höcke.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.pi-news.net/2022/01/hoecke-wer-kindern-die-lebensfreude-nimmt-ist-ein-sadist-herr-lauterbach/
Theresa's visie 