Door: Redactie PI.
Onder de titel van deze tekst zou er veel te berichten zijn vanuit het prototype van een islamitisch land, vanuit Afghanistan. Het met pek en veren bewerken van vermeende dieven of het bestraffen van meisjes voor het bezoeken van een school en van vrouwen omdat ze werken, waardoor ze hun gezin het hoofd boven water willen laten houden. Hoeveel dat intussen met de Islam te maken heeft, mag betwijfeld worden. Misschien wel een beetje, hoe dan ook, want nooit hoort men vanuit westerse islamitische gemeenschappen een kreet van ontzetting (zoals er bijvoorbeeld geweest zijn na, bijvoorbeeld, de publicatie vaan de Mohammed-karikaturen).
Hier moet maar eens een op het eerste gezicht minder drastische zaak worden belicht, waarover n-tv bericht https://www.n-tv.de/politik/Taliban-verbrennen-oeffentlich-Musikinstrumente-article23061781.html, het verbranden van muziekinstrumenten voor de ogen van hun eigenaar.
In Afhanistan heeft op sociale media een videoclip, die de militant-islamitische Taliban toont bij het verbranden van muziekinstrumenten. In de clip valt te zien, hoe de islamisten twee in de buurt van de vlammen staande muzikanten beledigen. De kunstenaars worden door een om hen heen staande mensenmassa uitgelachen en gefilmd. De Taliban beschouwt musiceren als iets on-islamitisch.
De op sociale media verbreide opnamen tonen aan, dat de kledij van de door de Taliban beledigde muzikanten verscheurd is, hun haar is kort. Het afknippen van het haar is een typische straf, waarmee de Talban diegenen die van onbeduidende misdrijven worden verdacht, op hun plaats zetten.
Wie muzikant is, of een muzikant kent, weet, hoezeer zij aan hun instrumenten hangen en zich er om bekommeren. Reeds een klein krasje kan hun stemming lange tijd bederven. Dat weet de Taliban ook. Met het toedienen van pijn zijn ze vertrouwd, het is één van die genoegens, waarvan ze genieten, die ze zichzelf onbeperkt gunnen.
Het is de moeite waard, der door n-tv door-gelinkte video te bekijken. Men ziet aldaar het sadistische plezier van de islamitische heren, om iemand pijn te kunnen doen, de muzikant nochtans tot instemmende opmerkingen te kunnen dwingen bij het verbranden van zijn instrument. Men ziet het genot van de macht over andere mensen, het plezier in het kwellen, de wreedheid, die haar beoefenaars ontmenselijkt. Het is een wreedheid, die dwangmatig ontstaat uit deze interpretatie van de Islam, zoals de Taliban hem vertegenwoordigt.
Hoe staan Moslims in Duitsland nu tegenover dergelijke barbaarse, ongeciviliseerde handelingen in naam van de Islam? Wij weten het niet, want over de onrechtstaten van medemoslims laten zij zich in de regel niet uit (PI-NEWS-lezers of ook meelezende Moslims worden hierbij uitgenodigd, voorbeelden te geven, die van het tegendeel getuigen). In de regel komt er in het beste geval een uitspraak als “Dat heeft niets met de Islam te maken”. En metterdaad maken Moslims niet alleen in westerse landen muziek, maar overal ter wereld.
Maar hoe staat het dan met de intolerante wreedheid in naam van de Islam, die wij (niet alleen) van de Taliban kennen? Waar wordt daartegen door Moslims geprotesteerd? Het is al opgemerkt: Zodra men deze wreedheid, het ongeciviliseerde van de Islam bekritiseert zijn de Moslims klaarwakker en reageren hard. In het bijzonder, als de kritiek op de Islamitische wreedheid in karikaturen tot uitdrukking komt, zijn niet pas sinds Kurt Westergaard moord en doodslag de reactie. De reactie op de kritiek, niet op het terecht bekritiseerde onrecht, om dat nog maat eens duidelijk te maken. Wat, als de Moslims eens (!) kritiek, bedaard, alleen met woorden, of ook graag iets meer luidkeels, op demonstraties zouden uiten op het misbruik van de Islam door de Taliban? Wij horen niets. Weegt de solidariteit met de wrede broeders in het geloof zwaarder dan kritiek op hun barbaarsheid?
Door: Redactie PI.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.pi-news.net/2022/01/die-grausamkeit-der-taliban/
Theresa's visie 