Door: Redactie ZUERST!
Frankfurt/Main. De Duitse migratiepolitiek is rijk aan pijnlijke, onbegrijpelijke geschiedenissen. Thans is de kroniek van het falen alweer een geval rijker.
Het gaat om een asielzoeker uit Togo die het Guinness Book of Records zou kunnen halen. De man is zegge en schrijve 91 keer geregistreerd door de politie en staat bij de autoriteiten onder twaalf namen bekend. Niet, dat dit consequenties heeft – ook na 16 jaar is de man niet uitgewezen.
Al in 2006 werd het asielverzoek van de thans 51-jarige Koffi G. afgewezen. Strikt genomen had hij allang moeten worden uitgewezen. Metterdaad werd er wekenlang naar hem uitgekeken, de politie waarschuwde zelfs voor hem: G. zou gewelddadig zijn, aan gedragsstoornissen lijden, drugs gebruiken, HIV- positief zijn.
Een imponerende 91 keer kwam hij in de laatste 16 jaren bij de politie in het vizier: Vanwege huisvredebreuk, diefstal, roof, seksuele dwang,,, verkrachting, het toebrengen van gevaarlijk lichamelijk letsel, drugshandel, oplichterij. G. gebruikte 12 verschillende valse namen.
De onbekwaamheid van de autoriteiten is verbijsterend. Want de Zwart Afrikaanse veelpleger kwam steeds weer op vrije voeten, ook na diep ingrijpende voorvallen. Alleen al in de laatste weken werd hij minstens drie maal gearresteerd – en elke keer vrijgelaten. Op 16 augustus werd Koffi G. na het lastigvallen van toeristen in Koblenz (Rijnland-Palts) gearresteerd wegens verzet tegen politieagenten. Reeds de volgende dag bedreigde hij twee kinderen (van elf en 12 jaar) met een scheermes in een toilet in het Hauptbahnhof van Frankfurt. Na een nacht in verzekerde bewaring wees een (vrouwelijke) Officier van Justitie het stellen van een verzoek om hem vast te zetten af. Weer slechts een dag later, op 18 augustus, schopte Koffi G. opnieuw herrie op het Hauptbahnhof van Frankfurt, beet daarbij een medewerker van de Veiligheidsdienst van de spoorwegen in de bovenarm. Het slachtoffer moest worden geopereerd. De dader werd een dag vastgehouden op het politiebureau. Deze keer werd weliswaar om permanente gevangenneming verzocht, maar het verzoek werd door de onderzoeksrechter afgewezen.
Blijkbaar, zo heet het in het bericht, heeft Koffi G. verklaard, dat hij zich vrijwillig tot de psychiatrische hulpverlening zou wenden. Vervolgens deed hij dit echter niet, vluchtte, en bleef tot de afgelopen week spoorloos. Thans werd Koffi G. nog weer eens gepakt. Moeilijk voor te stellen, dat hij deze keer met consequenties rekening moet houden. (rk).
Door: Redactie ZUERST!
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://zuerst.de/2022/09/21/irrenhaus-deutschland-krimineller-schwarzafrikaner-nach-16-jahren-immer-noch-in-deutschland/
Theresa's visie 
@Republikein: Je waardering is me niet ontgaan, Republikein!
Erg leuk om eens een levensteken van je te ontvangen!
xxTheresa.
LikeLike
Dank je, word jij ook zo moe van de meute?
LikeLike
Haha. Hangt ervan af, op welke ‘meute’ je doelt…
Voor mezelf d e n k ik, het probleem min of meer in de hand te houden, door VOLKOMEN mijn eigen weg te gaan:
Zo beschouw ik mezelf zéker nog als ‘Realist’, maar juist dáárom zeer zeker níet als ‘Poetinvereerder’:
Integendeel zit ik momenteel op het Duitse Blog ‘conservo’ samen met oprichter Peter Helmes en nieuwe beheerder Michael van Laack (nee, geen Nederlander) elke paar dagen om het hardst te schreeuwen, dat “de jonge, dappere Oekraïense president Zelenski aan het einde van deze oorlog moet worden onderscheiden als held!” En dat ménen we.
Tezamen met nog 2 andere reageerders, “Altmod” (medisch specialist van beroep) en Brigadegeneraal b. D. Farwick beschouwen we ons als zogeheten “Kalten Krieger” – Koude Oorlogvoerders. Ook dát is volgens ons ‘Realisme’ (maar goed, dat Bert Bron dit niet leest; ik gun hem nou ook weer geen rolberoerte.)
Trouwens: Als jij je nickname serieus neemt – waar ik uiteraard van uitga – dan zul je wel genoten hebben van het boe-geroep en de fluitconcerten op ‘Prinsjesdag’! (IK in elk geval wèl.)
Dus: Moe? Ach ja, maar gelukkig valt er af en toe nog te lachen! EN verbondenheid te voelen; met ‘onze Ouwe’- Peter Helmes – ben ik de beste vrienden geworden, ‘Verwandte Seele’, zogezegd.
Het kon dus erger, wat mij betreft.
xxTheresa.
LikeLike