Door: JONNY CHILL.
In Duitsland en andere Europese landen plakken de laatste weken de zogeheten klimaat-activisten zich vast aan stadsverkeerswegen, historische schilderijen en andere mikpunten. De reacties van de bevolking lopen uiteen van onbegrip, via woede tot aan verbazing.
Justitie reageert tot nu toe op deze kennelijke strafbare daden flauwtjes. Als het überhaupt al tot aangifte komt, mondt de veroordeling selden in meer uit, dan in matige geldboetes. Voor de activisten vormen die echter geen probleem. Want zij hebben de beschikking over goedgevulde ondersteunende ‘potjes’, waaruit deze boetes betaald worden.
Dit verklaart echter niet, waarom mensen, die vanuit hun oogpunt strijden voor een hoogstaand doel, uitsluitend acties voeren, die psychisch normale mensen witheet maken. Hoe kunnen deze lieden verwachten, sympathie te winnen voor hun zaak, als ze iedereen irriteren?
Dat verwachten ze ook helemaal niet. De activisten zelf zouden er geen idee van hebben, waarom zij dit überhaupt doen. Zoals men ziet aan hun gedragingen bij arrestaties, hebben ze in elk opzicht linkse demonstratie-scholingen doorlopen. Wat betekent, dat ze door een strak-georganiseerde organisatie worden aangestuurd, opgeleid en gefinancierd.
Regeringen regeren met angst, met behulp van de media. Er is steeds meer sprake van hoofd-catastrofes, die in de media domineren. Waartegen de regering ons zogenaamd beschermt. Aan welke partij deze bescherming wordt toegeschreven, en wordt beloond met kiezersstemmen, hangt af van hun programmatische tactiek.
De Groenen beschermen ons zogenaamd voor de gewisse klimaat-dood. De burger heeft evenwel niet het vermogen, om te vrezen voor tien bedreigingen tegelijk. Derhalve was er de laatste 50 jaar altijd sprake van twee hoofdbedreigingen. In de dagelijkse berichtgeving was en is er steeds sprake van een bedreigende ziekte en van een milieuramp. De milieuramp werd van tijd tot tijd vervangen door angst voor terrorisme- of voor oorlog.
Sinds begin 2020 domineerde Covid de volksangst. Toen reeds bemerkten de Groenen, dat hun hoofdonderwerp hiermee al te zeer naar de achtergrond verdwijnt. Vanaf Februari 2022 bestand de angst voor Covid nog steeds, maar vervaagde door de Oekraïne-oorlog als dominante bestaansangst. Hiermee zakte de klimaat verandering van plaats twee als doodsangst naar plaats drie of vier. Voor de catastrofe op plaats drie interesseert al niemand zich meer.
Bijna tegelijkertijd met het begin van het Oekraïne-conflict begonnen de klimaatplakkers hun effectieve activiteiten in het openbaar. Hun acties zijn duidelijk zo zinloos en ergerniswekkend,, dat niet alleen alle media, maar ook zowel het hele linkse- als het rechtse spectrum elk individueel nieuwsbericht erover gedeeld hebben. Aldus is indirect ook weer de Groene klimaatverandering onderwerp van gesprek.
Wanneer men een product bekend wil maken, dan is elke soort van publiciteit goed, ongeacht positief of negatief. Hun acties dienen daarom niet – zoals velen misschien denken – om sympathie voor hun zaak te verkrijgen. Nee, de nieuwsberichten over het activisme dienen uitsluitend te verhinderen, dat de bevolking vanwege reële bedreigingen zoals een oorlog met Rusland, of het eigen verlies aan welstand, ophoudt om over de klimaatverandering na te denken of te spreken.
Wie ook deze schertsfiguren naar de stadsverkeerswegen en naar de musea stuurt, weet absoluut zeker, dat bijna niemand onder de bevolking voor dit gebeuren sympathie zal opbrengen. De activisten dienen eenvoudigweg slechts het onderwerp klimaatverandering overeind houden in de media.
Hierbij zijn de winnaars – de Groenen. Hun hoofdonderwerp is wederom dagelijks in het nieuws, zonder dat hun reputatie hierbij schade oploopt. Nog beter, dat ze naar verhouding een uiterst gematigde en verstandige indruk maken. Wat ook de reden zou kunnen zijn, dat verbazend weinig Groene politici openlijk blijk geven van instemming.
De ondersteuningspotjes, waaruit de boetes van de activisten worden betaald, worden echter naar vermoeden deels gevild vanuit de kluizen van de propagandistische organisaties van de Groenen. Want nuttiger kanonnenvlees dan de “Laatste Generatie” hebben de Groenen sinds “Fridays For Future” niet meer gehad.
Door: JONNY CHILL.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.pi-news.net/2022/11/warum-sich-letzte-generation-aktivisten-an-strassen-festkleben/
Theresa's visie 