Door C. JAHN.
Wanneer wij werkelijk een politieke beweging zouden zijn zouden nu in elke plaatselijke AfD-vereniging de voorbereidingen beginnen voor de gemeenschappelijke herdenking ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de 17de juni. Het gezamenlijk herdenken van de politieke tradities is de basis van elke succesvolle politieke beweging.
De 17de juni 1953, de dag van de volksopstand in de DDR is een geheel wezenlijk bestanddeel van de niet-socialistische burgerlijke, vrijheidslievende, tevens patriottische traditie in Duitsland. De herinnering aan deze dag bewust in stand te houden, stelt hierbij tegelijkertijd een belangrijk tegengesteld accent ten opzichte van het eco-communistische, onvrije, in toenemende mate anti-Duitse staatswezen van de tegenstander. Daarom is iedere gemeenschappelijke herdenking, iedere viering, iedere gemeenschappelijke Tafelronde, al is hij ook nog zo klein, op 17 juni een politieke actie van betekenis.
Het niet-socialistische, burgerlijke kamp in Duitsland is nu ook daarom zo machteloos omdat het nooit in staat geweest is, gemeenschappelijkheid te laten bestaan. Daarentegen heeft het socialistische links-groene spectrum er altijd zeer intensief op gepast, om de eigen beweging levendig te houden door het regelmatige gemeenschappelijke celebreren van politieke tradities. 1 mei is sinds decennia niets anders dan een soortgelijk celebreren van het eigen zelfbewustzijn en het bijeenhouden daarvan. Talloze, kunstmatig tot stand gekomen nieuwe feestdagen (“Earth Day “World Refugee Day” enz.) hebben evengoed alleen maar deze betekenis en doelstelling: het mobiliseren en emotioneel motiveren van de eigen troepen. Het is deze kunst om politiek, met behulp van gemeenschappelijke feestelijkheden en activiteiten emotioneel de moeite waard te maken, om voor te leven, die de eco-communisten en andere links-groenen aan hun politieke overwinning heeft geholpen.
In het niet-socialistische, burgerlijke kamp – vooral in het Westen – is het politieke thuisblijven daarentegen nog steeds wijdverbreid. Wij redden het gewoonweg niet, om de eigen beweging levendig vorm te geven. Gemeenschappelijke activiteiten zin er zelden, eigen en tegelijkertijd anti-totalitaire tradities zoals de 17de juni of de 20ste juli worden niet gevierd. Er zin geen regelmatige afspraken in onze politieke jaarkalender. Dat is een aanzienlijke zwakheid van de eigen beweging.
Met de 17de juni zouden wij daarom juist in dit jaar rekening moeten houden als zijnde de 70ste verjaardag van de opstand: politieke vrienden uitnodigen bij elkaar gaan zitten, actieve herinneringscultuur bedrijven, uit de gemeenschappelijkheid de kracht opdoen voor het tot stand komen van een burgerlijke, niet-socialistische, waarachtig vrijheidslievende toekomst in Duitsland. Een centrale manifestatie van de AfD in Leipzig of in een andere, voor de opstand van 1953 betekenisvolle stad zou eigenlijk een onontbeerlijke politieke noodzaak moeten zijn Nog beter zou het natuurlijk zijn, als zelfs elke plaatselijke AfD-vereniging er over zou nadenken hoe men deze dag in de eigen stad, in het eigen dorp zou kunnen vieren. Hoe breder een beweging en hoe sterker zij in de basis is geworteld, hoe beter.
70 jaar de 17de juni – Laten wij deze belangrijke dag dit jaar allemaal samen vieren!
Door: C. JAHN.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://www.pi-news.net/2023/05/70-jahre-17-juni-der-tag-des-volksaufstands-in-der-ddr/
Theresa's visie 