Bestorming van de Bastille en de Franse Revolutie

Door: altmod*)

De “bestorming van de Bastille” op 14 juli 1789 wordt geïnterpreteerd als symbolische inleiding en symbolisch geboorte-uur van de Franse Revolutie. Van een echte bestorming is evenwel geen sprake geweest, aangezien haar commandant direct aan het bevel tot overgave voldeed. Er zaten nog maar zeven gevangenen in deze gevangenis, bewaakt door de commandant, die 80 oorlogsveteranen en 32 soldaten onder zich had.

Niettemin ontstond hieruit een historische mythe, evenals uit het hele gebeuren van de Franse Revolutie een mythe ontstond van alle progressivisten, socialisten, enkele “Liberalen”, de zogenaamde realisten en alle ideologische verbeteraars van de mensheid.

Zeer zeker zal Emmanuel Macron de dag vieren en zichzelf zien als actuele erfgenaam en uitvoerder in de Franse traditie. Niet weinig linkse en zich eveneens als erfgenamen van de Franse Revolutie beschouwende politici in dit land, alsmede de Europese “intelligentsia” zullen met hem op de trom slaan.

Wat valt er daar dan eigenlijk te vieren, luidt mijn “défaitistische” vraag. Op welke “verworvenheden” baseren de politici en intellectuelen, die ons de Franse Revolutie van A tot Z in lichtende kleuren voorspiegelen, zich op? Op de constitutionele Nationale Vergadering, die de feodale rechten en privileges van Adel en Geestelijkheid afschafte en de “algemene mensenrechten” heeft geproclameerd – en vervolgens de weg plaveide voor de despotische minderheid?

Kloostergemeenschappen b. v. werden tegen hun wil opgeheven, priesters gedwongen tot eedaflegging op de burgerlijke constitutie en gedegradeerd tot staatsdienaren. De historisch gegroeide regio’s van Frankrijk werden teniet gedaan door een schematische verdeling in departementen.

En: Wie niet met de “Verworvenheden van de Revolutie” sympathiseerde, werd niet alleen in Parijs afgeslacht. Men denke aan de septembermoorden van 1792. Toen kwam de bevolking in de Vendée en in Bretagne in opstand tegen de Revolutionaire regering. Franse burgers, die hun pas gedeclareerde mensenrecht op vrije uitoefening van religie bedreigd zagen. In de jaren durende burgeroorlog werden hele landstreken uitgemoord door de legers van de Revolutionaire regering. In het hele land heersten het terreurregime en de guillotine. Er zijn gevallen bekend, waarbij weerspannige dorpsgemeenschappen in boten werden gezet en op zee verdronken, daar men de guillotine te langzaam vond werken. Alleen al in Bretagne (opstand van de Vendée) slachtten de revolutionairen tussen 1793 en 1800 oneindig veel méér mensen af dan de Inquisitie sinds het begin van de 13de Eeuw.
Dit zij opgemerkt, aangezien de verlichters graag de “misdrijven” van de kerk in de mond nemen.

Alles in naam van de Verlichting en de Ratio.

Met Descartes begon het “Tijdperk van de Ratio”. De opvolgers van Descartes brachten zijn conclusies evenwel naar een nieuw hoogtepunt, namelijk, dat alles, wat niet verstandig is, automatisch onverstandig zou moeten zijn. Met name de ënyclopedisten”, Voltaire, Rousseau en wat dies meer zij. En ook denkers van elders en in Duitsland deden daaraan mee.

“Dronken van het idee, dat nu het verstand de nieuwe heerseres over de wereld is, staan de nieuwe docenten van de Ratio echter op het punt, De Wereld tot in detail te moeten verklaren. Ze noemen zichzelf “verlichters” , om licht in de duisternis te brengen. De Verlichting wordt tegenwoordig op school en in de media vereerd als het keerpunt in de geschiedenis. Dat wordt reeds hierdoor duidelijk, dat de EU deze waarden brengt als zijnde van hen afkomstig. Hier wordt gebazeld over “Verlichting” en “Mensenrechten” die uiteindelijk zouden zijn voortgekomen uit de glorierijke Franse Revolutie. …
“mensenrechten”, die evenwel totaal niet hebben gegolden, als men niet dezelfde mening aanhing als de Rationelen – de Royalisten van Bretagne, de clericalen onder de Guillotine, de Partisanen in Spanje en überhaupt alle mensen, die de zegeningen van de Ratio niet verwelkomden, werden gedeeltelijk gruwelijk vervolgd en gedood.”

Schrijft Marco Gallina http://www.marcogallina.de/traktate/die-welt-der-vernunft-und-der-geschichte/

De Franse Revolutie had als parool “Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap”.
“Deze principes stonden tenslotte zo hoog in het vaandel, dat de Revolutionairen er handig onderuit konden komen en de afschuwelijkste misdrijven konden bedrijven”.

Laten wij niet vergeten: de culturele Revolutie onder Mao Zedong moest China van zijn historische en culturele wortels “bevrijden”. De blauwdruk daarvoor leverde Frankrijk met zijn “glorierijke” revolutie: De oude politieke en in het land gebruikelijke orde werd neergeslagen en ook de christelijke kalender en de zondag werden afgeschaft en vervangen door een nieuwe tijdrekening.

Laten we ook niet vergeten,dat de algemene dienstplicht (Levée en Masse), die nu de staat de mogelijkheid verschafte, om zijn verworvenheden met militair geweld de buurlanden binnen te loodsen, tot de “verworvenheden” van de Franse Revolutie behoort.

Laten wij de universeel geschoolde en conservatieve denker Erik von Kuehnelt-Leddhin (“Sade, Robespierre en de gevolgen”) aan het woord laten:

“Sinds de Franse Revolutie leven wij in het tijdperk van de “G” – van de guillotine, halgen, gevangenissen, Gestapo-ondervragingen, geestes-ziekenhuizen, gaskamers, nek(Vert.: Genick)schoten en goelags.

Metterdaad schepte Goebbels er over op, dat de “omwenteling” de Duitse tegenhanger van de Franse Revolutie vormde, en Hitler liet zich op een vergelijkbare manier uit. … Het is ook duidelijk, dat, zoals Harold Laski ons heeft onderwezen, het socialisme de logische (zij het niet on-ontwijkbare) eindconclusie van de democratie is.

Geen Marx en Engels zonder de mannen van 1793 en 1794. Lenin eerde de Jacobijnen, en de twee grootste slagschepen van de Sovjet-Unie werden in 1918 gedoopt met de namen Danton en Marat, en aan de Newa in Leningrad ligt een Robespierre-kade.

Puur intellectueel was de Franse Revolutie een allegaartje van niet-doordachte, maar fanatiek -gelóófde ongerijmdheden, maar ze toonde, zoals zoveel andere revoluties, het ware karakter van de grote meerderheid der Genus Humanum ondubbelzinnig aan. Aan deze catastrofe ziet men, hoezeer Georges Bernanos gelijk had, toen hij zei, dat de mensheid eigenlijk een slijmmassa, een brij, een substantie is, en dat, als de helden en de heiligen, de heiligen en de helden er niet zouden zijn, menhet woord “mens” nauwelijks in de mond zou mogen nemen. Maar misschien heeft Alexander Hamilton zich nauwkeuriger uitgedrukt, toen hij tegen Washington zei: “The people, Sir, your people is a great beast!”

Tijdens de Franse Revolutie heeft het uitschot van Frankrijk in een roes van bloeddorstigheid de slechte deur en poort geopend. Marat, de grote “Volksvriend” zorgde niet alleen voor 100.000 executies, maar ook (vooruitlopend op de wandaden van zwarte terroristen) afgesneden neuzen, oren, gespleten tongen en brandstapels. Charlotte Corday maakte een einde aan de aardse loopbaan van dit basis-democratische monster, maar wij produceerden totaal andere jongedames. Denk bv. aan Ulrike Meinhof, die voor de rechtbank Auschwitz enthousiast verdedigde, volgens haar woorden stiervan daar alleen maar “kapitalistische geldjoden”. Links is nu eenmaal grenzeloos bloeddorstig. …

Op 14 juli zal in Frankrijk en overal oppervlakkig de betrekking op de motivering van de “mensenrechten” worden gevierd.

Wat schreef Marco Gallina? “Mensenrechten”, die er echter totaal niet toe deden, wanneer men er niet dezelfde mening op nahield als de Ratio-gelovigen…”?

Alweer zijn we zover, – zonder revolutie – dat mensenrechten er niets toe (mogen) doen, als men niet dezelfde mening aanhangt, als dezelfbenoemde erfgenamen van de Verlichting en van het”geloof in de Ratio”. Dat in het zogenaamd meest vrije en democratische Duitsland uit de geschiedenis. En ze zullen enthousiast mee-feesten, de plaatselijke bewaarders en verdedigers van “Verlichting en mensenrechten”.

Ik zeg het maar eens grof: Sch..t er eindelijk eens op!

In oktober 1986 heeft een Franse afgezant in het Europa-parlement, Bernard Antony, een lange en indrukwekkende toespraak gehouden, waarin hij zijn collega’s waarschuwde, anno ’89 vooral niet de Franse Revolutie te vieren, die zich niet alleen schuldig had gemaakt aan infernalistische gruwelijkheden, maar ook volledig schulig zou zijn aan de Russische en Duitse Revoluties van 1917 en 1933. Zij is de basiswortel van alle kwaad in ons tijdperk. (Naar Kuehnelt-Leddhin)

(Bron: Erik Kuehnelt-Leddhin “Konservative Weltsicht als Chance – Entlarvung von Mythen und Klischees”- MM-Verlag, Aachen 2010, ( http://altmod.de/#google_bookmarks

*****

*) “altmod” is gespecialiseerd arts en zowel blogger ( http://altmod.de/) als columnist bij sonservo.

Door: “altmod”.
Vertaling: Theresa Geissler.
Bron: https://conservo.wordpress.com/2019/07/13/sturm-auf-die-bastille-und-die-franzoesische-revolution/